برادر من هوشنگ پورکریمییکی از بی شمار کمونیستهای آزادیخواه و انقلابی بود که در دهه ۱۳۵۰ توسط سازمان جهنمی ساواک، قربانی شکنجه، زندان و خشونت سازمان یافته گردید وعاقبت در سال ۵۵ یا ۵۶ به قتل رسید. نزدیک به نیم قرن است که راز قتل او سر به مهر مانده و حقیقت این راز در نزد پرویز ثابتی و دیگر کارکنان دستگاه امنیتی و اطلاعاتی رژیم پهلوی محفوظ مانده است. پرویز ثابتی ریاست اداره کل سوم ساواک و دیگر همکارانش با چند انگیزه شماری ازانقلابیون فدایی را سر به نیست کردند. اول اینکه تعداد جنایتهایشان مخفی بماند و دوم اینکه با بهرهبرداری از مزدوران امنیتی قلم بدست خود امثال عرفان قانعی فرد این شائبه را در افکار عمومی ترویج کنند که برخی از فدائیان توسط افراد هم سازمانی خود مورد تصفیه و حذف قرار گرفته اند. اما اکنون عکسهایی از دستگاه جهنمی ساواک به بیرون درز کرده که نشان میدهد زیر اجساد کشتهشدگانی که قبلتر به طرز وحشیانهای مورد شکنجه قرار گرفته بودند، پلاکی وجود دارد که عبارت ناشناس بر روی آنها نصب شده است. این عکسها بر خلاف گفتههای مزدوران امنیتی نشان میدهند که مخالفین رژیم شاه به چه طرز وحشیانهایدر شکنجهگاه ها به قتل میرسیدندو بدون اطلاع به خانواده های شان در گورستانهای بی نام و نشان سر به نیست میشدند.
بهمن نادریپور با نام مستعار تهرانی در جریان محاکمه خود گفته بود که از سال ۵۶ مسئولين ساواک به آنها دستور داده بودند که چنانچه کادرهای حرفهای سازمان چریک های فدایی دستگیر شدند برای آنها پرونده سازی نشود و از طريق خوراندن سیانور به حیاتشان پایان دهند. بهمن نادریپور در جریان محاکمه که به سال ۱۳۵۸ اتفاق افتاد به نام چند فدایی انقلابی اشاره میکند که توسط خود و همکارانش به آنها سیانور داد و بدین ترتیب آنها را به قتل رساندند. با این حساب تردیدی نیست که دیگر کارکنان دستگاه ساواک هم در ادارهجات مختلف این دستگاه جهنمی دستور روسای خود را با این شیوه به انجام رسانده باشند.
اکنون نزدیک به نیم قرن است که نام برادر من هوشنگ در لیست ناپدیدشدگان قهری وجود دارد. این در حالی است که بر اساس قوانين سازمان عفو بین الملل،شکنجه، ناپدیدسازی قهری و کشتار زندانیان مصداق جنایت علیه بشریت هستند. از این رو پرویز ثابتی که در رژیم سلطنتی پهلوی یکی از شاخصترین و بلندپایهترین مقامات امنیتی رژیم بود و نقش تعیین کنندهای در پروندهسازی، سرکوب، شکنجه، قتل و سر به نیست کردن مخالفین سیاسی شاه داشت، باید محاکمه و مجازات شود. بنابر قوانين عفو بین الملل، کسانی که مرتکب سهمگینترین جنایات شدهاند نباید بتوانند که مخفی بمانند و باید محاکمه شوند. اما این قانون نه تنها در باره پرویز ثابتی انجام نشده بلکه پس از رونمایی شرمآور او در گردهمایی سلطنتطلبان در لسآنجلس برخی از رسانههای معلومالحال با ساختن مستند درصدد سفید شویی از جنایات او برآمدند. با این انگیزه که قبح شکنجه شکسته شود و از قتل و جنایت عادیسازی گردد. محاکمه پرویز ثابتی یک پیام دیگر هم برای جنایتکاران و شکنجهگران جمهوری اسلامی میتواند داشته باشد که دنیا جای امنی برای سرکوبگران و جلادان نیست.
به غیر از من خانوادههای بسیاری وجود دارند که برای دادخواهی از کشته شدگان خود در دو نظام سلطنتی و جمهوری اسلامی فعالیت میکنند و موضوع لغو شکنجه، اعدام، دادخواهی و محاکمه شکنجهگران و آدمکشان دو رژیم شاه وشیخیکی از مطالبات و اهداف آنهاست . با گذشت این همه سال داغ و زخم بسیاری از خانوادهها التیام نیافته و من نیز به عنوان یک عضو از خانوادههای دادخواه به مانند بسیاری از زندانیان سیاسی دوران پهلوی دوم خواستار محاکمه پرویز ثابتی، این چهره مخوف ساواک هستم.
رضا پورکریمی