آیا دولت ترکیه ظرفیت توافق صلح با پ.کاکا رادارد؟

در این چند روز اخیر و بعداز قرائت نامه منتسب به عبدالله اوجلان از طرف گروهی از شخصیت های سیاسی منطقه کردستان باکور،تمام میدیاهای جهان بر پر اهمیتی این نامه که خطاب به پ.کاکا نوشته شده است تاکید گذاشتند. اما انچه بر جسته دیده می‌شود عدم شفافیتی است در موضعگیری دولت ترکیه  انگار طرف مقابلش فقط اعلام انحلال را قبول کرده بدون شرط و شروطی. در عالم سیاست این امر غیر واقعی بنظر می رسد و همچنانکه افراد مطلع و سازمانهای امنیتی منطقه کم کم پروسه گفتگو میان اوجلان و دولت ترکیه را افشا می کنند موانع قانونی بر سر راه بندهایی وجود دارد که نیاز به اصلاحیه در پارلمان ترکیه را دارد و این موضوع را باید در یکی دو هفته آینده تعقیب کرد که تا چه اندازه واقعیت پیدا می کند. هر توافقی که منجر به انحلال حزبی پ.کاکا بشود باید برای آینده اعضای علنی  تضمین های سیاسی و امنیتی قوی بنیان اید که آینده آنها را در پروسه کار سیاسی ضمانت کند و این اعضا نباید قربانی زد و بند دولت و هیچ شخصی شوند.

 

در این میان پشت کردن دولت امریکا  به کردها در منطقه می تواند سرنوشت نا مناسبی را بویژه در روژئاوا بدنبال داشتە باشد. اگر در توافقات منطقه ای بویژه در سوریه موضوع مبارزه با داعش از دستور کردها خارج شود و بنا به مصلحت های سیاسی و مقطعی مناسبات ترکیه و امریکا  به دولت نیمه جان و ضعیف سوریه واگذار شود بهانه چندانی برای بودن بیشتر نیروهای بین المللی در منطقه رۆژئاوا نمی ماند و این در جهت مصلحت ترکیه و دولت مرکزی سوریه خواهد بود. از لحاظ کمکهای مادی مسئولیت چند هزار داعشی زندانی از دوش امریکا هم برداشته خواهد شد .سفر مظلوم کوبانی به امریکا به احتمال زیاد در راستای این برنامه  های امریکاست در منطقه. سکوت دولت ترکیه هم  بنظر می رسد برای اطلاع بیشتر نتایج گفتگوهای بین مظلوم کوبانی و دولت امریکا باشد. با توجه به استقبال دولت‌ها و سازمان ملل از فراخوان آقای اوجلان  دولت ترکیه مجبور است با اصلاحاتی در سیستم حکمرانی و در وهله اول آزادی چهره های شناخته شده کرد از زندان جوابی قابل قبول به جهانیان بدهد.

 

رحمان محمدی 

۵/۳/۲۰۲۵