آتش‌سوزی‌های جنگلی از هفتم ژانویه ۲۰۲۵ – ۱۸ دی‌ماه ۱۴۰۳ – ناشی از بادهای شدید و شرایط خشکسالی، مناطق اطراف لسآنجلس را فراگرفته و خانه‌ها و مشاغل را ویران کرده است. در حالی که آتش‌نشانان برای مهار آتش‌ها تلاش می‌کنند، ده‌ها هزار نفر از ساکنان تحت دستور تخلیه هستند و مدارس تعطیل هستند.
یکی از کاستی‌های اولیه مشاهده شده در آتش‌سوزی‌های جنگلی ژانویه ۲۰۲۵، فقدان آمادگی و برنامه‌ریزی کافی در سطح محلی و ایالتی بود. با وجود تاریخچه آتش‌سوزی‌های کالیفرنیا، بسیاری از مناطق به‌طور کامل به برنامه‌های تخلیه جامع یا پروتکل‌های واکنش اضطراری مجهز نبودند.
آتش‌نشانانی از هفت ایالت آمریکا و کشورهای کانادا و مکزیک نیز برای کمک به واحدهای آتش‌نشانی ایالت کالیفرنیا به منطقه لسآنجلس رفته‌اند.
آتش‌سوزی لسآنجلس تا آتش‌سوزی لسآنجلس تا روز ۲۵ دی-۱۵ ژانویه، ۲۴ نفر کشته و بر اساس برآورد به روز شده این شرکت، کل خسارت اقتصادی این آتش‌سوزی بین ۲۵۰ تا ۲۷۵ میلیارد دلار است.
بیش از ۱۸۰ هزار نفر از جمله ستاره‌های هالیوود و دیگر افراد مشهور موقتا مجبور به ترک خانه‌های خود شدند. بر اساس آخرین معلومات هنوز هم امکان بازگشت حدود ۸۸ هزار تن به خانه‌هایشان نیست.
برق حدود ۹۰ هزار خانواده برای جلوگیری از ایجاد آتش‌سوزی‌های جدید ناشی از خطوط برق، قطع شد.
جاناتان پورتر، هواشناس ارشد اکیووِدِر، گفت: این جهنم که با باد شدت گرفته و با سرعت در حال گسترش است، یکی از پرهزینه‌ترین فجایع آتش‌سوزی در تاریخ مدرن آمریکا را ایجاد کرده است.
به گزارش گاردین، جاناتان پورتر کارشناس ارشد هواشناسی این شرکت اظهار کرد: این آتش‌سوزی‌های سریع که با وزش باد گسترش یافته، یکی از پرهزینه‌ترین بلایای آتش سوزی در تاریخ مدرن آمریکا را ایجاد کرده است. وی افزود: ویرانی به جای مانده دلخراش و خسارت اقتصادی آن سرسام‌آور است.
آن‌طور که گزارش شده طی ۵ روز ۷ تا ۱۲ ژانویه ۲۰۲۵ بیش از ده هزار بنا ویران شده که نشان‌دهنده سطح قابل‌توجهی از تخریب است. مدیریت موثر سوانح به‌شدت به هماهنگی بین سازمان‌های مختلف متکی است. آژانس‌های فدرال مانند FEMA (آژانس مدیریت اضطراری فدرال آمریکا) و خدمات اضطراری محلی به یکدیگر همکاری می‌کنند تا به افراد و جوامع آسیب‌دیده کمک فوری ارائه دهند. ارزیابی میزان ارتباط و هماهنگی این آژانس‌ها با تلاش‌های طی بحران برای درک اثربخشی واکنش لازم است. یکی دیگر از جنبه‌های حیاتی برای ارزیابی نحوه تخصیص منابع طی واکنش به آتش‌سوزی است.
آتش‌سوزی لسآنجلس، بخش‌هایی از دومین شهر بزرگ آمریکا را نابود و بیش از ۱۲ هزار ساختمان و ۱۵ هزار هکتار مساحت زمینی را ویران کرده است.
کارشناسان می‌گویند ماهیت ویرانگر آتش‌سوزی‌ها تا حدی به‌دلیل تغییرات آب‌وهوایی است که در سال‌های اخیر اندازه، شدت و خسارات ناشی از آتش‌سوزی‌های جنگلی را تشدید کرده و جنوب غربی ایالات‌متحده در حال گذراندن خشک‌ترین دوره ۲۲ ساله در ۱۲۰۰ سال گذشته است.
بسیاری از شهروندان، انتقاد می‌کنند که به هنگام آتش گرفتن خانه‌های خود یا زمانی که تلاش می‌کردند آتش را در خانه‌های خود خاموش کنند اثری از نیروهای آتش‌نشانی نبود. یکی از آنان در گفت‌و‌گو با خبرگزاری فرانسه گفت این نیروها مشغول خاموش کردن آتش در خانه افراد ثروتمند سرگرم هستند و بقیه را رها کرده‌اند.
مقامات محلی لسآنجلس، وزش شدید باید و کاهش بارندگی در این منطقه را عامل خشک شدن پوشش گیاهی دانسته‌اند که شرایط مساعد را برای شروع و گسترش آتش‌سوزی فراهم کرد. تاثیر احتمالی تغییرات آب و هوایی هم در نظر گرفته شده است اگرچه اطلاعات دقیق در این مورد در دسترس نیست.
اما دونالد ترامپ، رئیس جمهور منتخب آمریکا در واکنش به آتش‌سوزی‌های ویرانگر، از فرماندار کالیفرنیا و شهردار لسآنجلس به‌شدت انتقاد کرد. ترامپ آنها را مقصر این بحران و نالایق دانست زیرا سیاست‌های آنها نظیر حفاظت از ماهی‌ها را دلیل نبود آب برای خاموش کردن آتش عنوان کرد.
جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا در کاخ سفید گفت این صحنه «شبیه یک منطقه جنگی و بمباران است.»
خبرگزاری فرانسه نوشت بایدن نام افراد خاصی را ذکر نکرد، اما جانشین جمهوری‌خواه او، دونالد ترامپ، اطلاعات نادرست زیادی را در شبکه اجتماعی خود منتشر کرده است. او به ویژه گفت که کالیفرنیا به دلیل سیاست‌های زیست محیطی دموکرات‌ها که از آب باران برای محافظت از «ماهی‌های بی‌مصرف» استفاده می‌کردند، آب نداشت.
اما حملات ترامپ و حامیانش از جمله «ایلان ماسک» که در بسیاری از موارد گمراه‌کننده یا مبتنی بر گزارش‌های نادرست هستند.
«ریچارد گرنل» نماینده ویژه ترامپ در امور «ماموریت‌های ویژه» با انتشار پیامی در شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) نوشت: «سیاست‌های چپ افراطی دموکرات‌ها در کالیفرنیا واقعا ما را به نابودی کشانده است. از رأی دادن به افرادی که از مدیریت عقلانی منابع آب و جنگل خودداری می‌کنند، دست بردارید.»
به گزارش رسانه آمریکایی، فرماندار کالیفرنیا و شهردار لسآنجلس هر دو به‌صورت آشکارا از این انتقادات عصبانی بوده و تمایل به مقابله با ترامپ دارند، اما در عین حال می‌دانند که از هفته آینده باید به دنبال تامین بودجه برای بازسازی بلندمدت مناطق آسیب‌دیده باشند و به همکاری ترامپ نیاز خواهند داشت.
مقامات به دلیل آمادگی و واکنش به آتش‌سوزی‌های لسآنجلس مورد انتقاد قرار گرفته اند، اگرچه هنوز برای دانستن علت آتش سوزی زود است.
«کریستن کراولی» رئیس آتش‌نشانی به رسانه KTTV وابسته به فاکس نیوز گفت: «کمبود مداوم نیروها، منابع و پول وجود دارد.»
همزمان خانم «کارن باس» شهردار در نشست خبری، تنش‌ها را کم اهمیت جلوه داد و تاکید کرد سیاست‌مداران، سازمان‌های امدادی و مقامات امنیتی «همه در یک صفحه هستند.»
مکزیک روز شنبه اعلام کرد نیروهای کمکی را برای کمک به مهار آتش‌سوزی در لسآنجلس ارسال می‌کند.
مقامات از مردم کالیفرنیا می خواهند در مصرف آب صرفه‌جویی کنند زیرا سه مخزن تامین کننده ایستگاه‌های آتش‌نشانی خالی شده‌اند.
هزینه این آتش‌سوزی‌ها ممکن است بالاترین در تاریخ باشد. موسسه بررسی اقتصادی AccuWeather خسارت این آتش‌سوزی را بین ۱۳۵ تا ۱۵۰ میلیارد دلار برآورد کرده است.
جو بایدن هم گفت که «بسیاری با عوام فریبی» تلاش می‌کنند از اطلاعات نادرست منتشر شده در مورد فاجعه آتش‌سوزی، سوء‌استفاده دارند.
دانشمندان می‌گویند تغییرات آب و هوا باعث افزایش شدید حوادث و اتفاقات آب و هوایی می‌شود.
با وجود تعداد زیادی آتش‌نشان درگیر در مهار آتش‌سوزی، دستور تخلیه برای بخش شرقی اقیانوس آرام، در منطقه‌ای که به ویژه مرکز گتی را شامل می‌شود، صادر شد. این مرکز فرهنگی و موزه بزرگ معروف که بخشی از آن از سنگ نسوز ساخته شده است، ۱۲۵ هزار اثر هنری را به نمایش می‌گذارد.
قبل از این «آژانس فدرال واکنش به بلایای طبیعی» گفته بود انتظار می‌رود بادهایی که در روز جمعه کاهش یافته‌اند، روز شنبه افزایش یابد و امیدها برای مهار فاجعه را کاهش دهد.
به گفته دیوید آکونا، رئیس یکی از واحدهای آتش‌نشانی منطقه کالیفرنیا، انسان عامل شروع حدود ۹۵ درصد از آتش‌سوزی‌های جنگلی در این منطقه است اگرچه مقامات هنوز مشخص نکرده‌اند که آتش‌سوزی کنونی چگونه آغاز شد.
عامل مهمی که در گسترش این آتش‌سوزی ذکر شده وزش باد سانتا آنا است که به سمت ساحل می‌وزد و سرعت آن به بیش از ۹۷ کیلومتر در ساعت می‌رسد. نظر بر این است که وزش باد باعث تشدید آتش‌سوزی شده است.
به گفته «تایم» با افزایش دما، خشکی یا خشکی پوشش گیاهی نیز افزایش یافته است که وقتی با بادهای تند سانتا آنا همراه شد، فاجعه‌آمیز بود. پروفسور «آپوستولوس وولگاراکیس» و پروفسور «امپریال کالج لندن»، در بیانیه‌ای گفتند: «بادهای گرم و خشک سانتا آنا که اغلب بر منطقه جنوب کالیفرنیا تاثیر می‌گذارد و آتش‌سوزی‌های بزرگ جنگلی مانند آتش‌سوزی جاری را دامن می‌زند، فقط اوضاع را بدتر می‌کند. تحقیقات نشان داده است که وقوع بادهای سانتا آنا در پاییز نیز احتمالا با تغییرات آب‌وهوایی بدتر می‌شود و منجر به خشک‌تر شدن پوشش گیاهی، گسترش سریع آتش‌سوزی و آتش‌سوزی‌های شدیدتر در اواخر فصل می‌شود.»
فصول آتش‌سوزی که زمانی محدود به چندماه از سال بود، اکنون به‌نظر می‌رسد یکی از ویژگی‌های پایدار زندگی در بسیاری از مناطق ایالات‌متحده است. مجله «فوربس» این اتفاق را محصول پنج دلیل دانسته و نوشته که چرا آتش‌سوزی‌های شهر لسآنجلس یک وضعیت عادی جدید نگران‌کننده است:
۱- افزایش شرایط آب‌وهوایی آتش‌سوزی: هوای شدید آتش‌سوزی به‌دلیل ترکیبی از دمای بالا، خشکی، سوخت موجود و بادهای شدید ایجاد می‌شود. کالیفرنیای جنوبی از ماه جولای این شرایط را تجربه کرده است و هیچ نشانه‌ای از رها شدن از خود نشان نداده‌اند. از نظر تاریخی، دوره‌های مستعد آتش‌سوزی در منطقه فصلی بوده و در اواخر تابستان و اوایل پاییز به اوج خود می‌رسد.
اکنون آب‌وهوای شدید آتش‌سوزی بسیار فراتر از پنجره معمول خود گسترش یافته است و تهدیدی را در طول سال ایجاد کرده است. این دوره‌های طولانی شرایط پرخطر به این معنی است که هر منبع اشتعال -چه طبیعی، چه ناشی از انسان- شانس بیشتری برای ایجاد آتش‌سوزی در مقیاس بزرگ دارد. با شیوع بادهای شدید، این آتش‌سوزی‌ها می‌توانند به‌سرعت گسترش پیدا کنند و حتی جوامع کاملاً آماده را در معرض خطر قرار دهند.
۲- همپوشانی شرایط خشک و رویدادهای باد: درحالی‌که بادهای با سرعت بالا، ویژگی آشنای آب‌وهوای کالیفرنیای جنوبی‌اند، چیزی که اکنون متفاوت است، خشکی مداوم است که با این بادها همزمان شده. به‌طور معمول، منطقه شاهد بارندگی در پاییز و اوایل زمستان است که خطر آتش‌سوزی در طول فصل باد را کاهش می‌دهد. بااین‌حال امسال، شرایط خشک تا ژانویه ادامه داشته است و احتمال آتش‌سوزی‌های ویرانگر را افزایش می‌دهد.
این همپوشانی شرایط خشک و رویدادهای باد، یک هم‌افزایی خطرناک ایجاد می‌کند. وزش باد می‌تواند باعث افزایش آتش‌سوزی با سرعت‌های خیره‌کننده شود، گاهی اوقات به‌سرعت دو تا سه زمین فوتبال در دقیقه! آنها همچنین می‌توانند باعث پرش شعله‌های آتش در بزرگراه‌ها شوند و همین موضوع تلاش‌های آتش‌نشانی برای مهار آتش را دشوارتر می‌کند. «مکس دوگان نایت»، دانشمند داده‌های آب‌وهوا در Deep Sky، می‌گوید: «دیگر فصل آتش‌سوزی در مکان‌هایی مانند لسآنجلس پایانی ندارد.»
۳- تابستان‌های داغ و به‌دنبال آن فصل‌های بارانی غایب: جنوب کالیفرنیا تابستان فوق‌العاده گرمی را پشت سر گذاشت اما خلاف سال‌های گذشته، باران‌های معمولی پاییز و اوایل زمستان به دنبال آن نبود. این کمبود نزولات جوی، منظره را خشک و آماده سوختن کرده است. تشدید مشکل به‌دلیل این واقعیت است که این منطقه دو سال متوالی بارندگی بالاتر از حد متوسط را قبل از این دوره خشک تجربه کرده است.
درحالی‌که باران شدید ممکن است مفید به‌نظر برسد، می‌تواند منجر به رشد بیش از حد پوشش گیاهی شود. هنگامی که این پوشش گیاهی خشک می‌شود، به سوخت بسیار قابل اشتعال تبدیل می‌شود و آتش‌های بزرگ‌تر و مخرب‌تری را تغذیه می‌کند. این الگوی متناوب دوره‌های شدید مرطوب و خشک احتمالا ادامه خواهد داشت و به افزایش شدت آتش‌سوزی‌های جنگلی در منطقه کمک می‌کند. همچنین کمبود آب نه‌تنها باعث آتش‌سوزی می‌شود، بلکه به تلاش‌ها برای مبارزه با آنها با خشک‌شدن هیدرانت‌ها نیز آسیب می‌زند.
۴- آب‌وهوای شدید آتش‌سوزی در سراسر کشور رایج‌تر می‌شود: براساس گزارشی از Deep Sky Research، شرایط آب‌وهوایی شدید آتش‌سوزی تقریبا در هر بخش از ایالات‌متحده رایج‌تر می‌شود. این گزارش روند آب‌وهوای آتش‌سوزی را تجزیه و تحلیل کرد و نشان داد که درحالی‌که تنها چند منطقه، مانند بخش‌هایی از داکوتای شمالی و مینه‌سوتا، شاهد کاهش خطر آتش‌سوزی بوده‌اند، بیشتر مناطق از جمله کالیفرنیا، افزایش قابل توجهی را تجربه کرده‌اند. یافته‌ها واضح است: خطرات آتش‌سوزی دیگر محدود به مناطق مستعد آتش‌سوزی سنتی نیست. حتی مناطقی که در طول تاریخ شاهد فعالیت اندکی آتش‌سوزی بوده‌اند، اکنون به‌دلیل تغییر الگوهای آب‌وهوایی در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
۵- ویرانگرترین آتش‌سوزی‌های تاریخ ایالات‌متحده با آب‌وهوای آتش‌سوزی شدید مرتبط است: از نظر تاریخی، مخرب‌ترین آتش‌سوزی‌های جنگلی در تاریخ ایالات‌متحده، آتش‌سوزی کمپ ۲۰۱۸، آتش‌سوزی‌های منطقه خلیج در سال ۲۰۲۰، آتش‌سوزی‌های دیکسی در سال ۲۰۲۱ و آتش‌سوزی‌های یلوستون در سال ۱۹۸۸ با دوره‌هایی از آب‌وهوای شدید آتش‌سوزی همزمان شده‌اند.
درحالی‌که دلایل دقیق اشتعال می‌تواند متفاوت باشد -از صاعقه گرفته تا فعالیت‌های انسانی- وجود آب‌وهوای شدید آتش است که تعیین می‌کند آتش چه‌قدر سریع و مخرب گسترش می‌یابد. خسارات این آتش‌سوزی‌های ویرانگر سریع در ایالات‌متحده بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۲۰ بالغ بر ۱۸/۹ میلیارد دلار بوده است.
«کریستال ریموند»، معاون مدیر سازمان همکاری آتش‌سوزی و مقاومت جنگل‌های غربی در دانشگاه واشینگتن به «تایم» می‌گوید: «به‌دلیل روند گرم شدن تغییرات آب‌وهوایی، پوشش گیاهی کمی خشک‌تر و فصل آتش‌سوزی کمی دیرتر است. شما فرصت بیشتری برای این فصل خشک دارید تا با فصل باد سانتا آنا همپوشانی داشته باشد.» ریموند می‌گوید، این پدیده‌ای است که می‌تواند به‌دلیل تغییرات آب‌وهوایی رایج‌تر شود: «به‌طورکلی در سراسر غرب، ما انتظار داریم که آتش‌سوزی‌های جنگلی مکرر، بزرگ‌تر شوند و در فصل آتش‌سوزی طولانی‌تر اتفاق بیفتند.»
ریموند می‌گوید، تا زمانی که مناطقی که قبلا پوشش گیاهی طبیعی بودند به‌طور تجاری توسعه یافته باشند، آتش‌سوزی‌ها همچنان به ایجاد ویرانی ادامه خواهند داد، فرآیندی که به‌عنوان رابط زمین وحشی-شهری شناخته می‌شود. او می‌گوید: «آگاهی درباره میزان زندگی اکثر مردم غرب در مناطقی که مستعد آتش‌سوزی‌اند، وجود ندارد.» اقداماتی مانند سوختگی کنترل‌شده یا مدیریت پوشش گیاهی می‌تواند به مدیریت خطرات آتش‌سوزی کمک کند و کارشناسان می‌گویند که جوامع باید برنامه‌هایی برای تخلیه داشته باشند و هرگونه توسعه را با در نظر گرفتن آتش‌سوزی‌ها برنامه‌ریزی کنند، اما آتش‌سوزی‌های جنگلی مدت‌هاست که بخشی از اکوسیستم کالیفرنیا بوده و همچنان ادامه خواهد داشت.
ریموند می‌گوید، در کالیفرنیا آتش‌سوزی‌های جنگلی بسیار طولانی‌تر از شهرها بوده است: «سئوال کلیدی برای زندگی با آتش‌سوزی این است که ما به‌عنوان انسان چگونه خطرات را مدیریت می‌کنیم.»
همبستگی بین مقادیر شاخص آب‌وهوای آتش‌سوزی بالا و برخی از مرگبارترین آتش‌سوزی‌ها در تاریخ ایالات‌متحده آشکار است. تمرکز بر شرایط قابل اندازه‌گیری مانند دما، خشکی، سرعت باد و در دسترس بودن سوخت ابزار ارزشمندی برای پیش‌بینی و آماده‌شدن برای خطرات آتش‌سوزی در آینده فراهم می‌کند. دماهای گرم‌تر و خشکسالی‌های طولانی می‌تواند به این معنی باشد که آتش‌سوزی‌ها ممکن است خارج از فصل معمول خود ادامه پیدا کنند.
مجله فوربس بعد از برشمردن دلایل نوشته که این آتش‌سوزی‌ها یادآور این است که هوای شدید آتش‌سوزی نه‌تنها در کالیفرنیا، بلکه در سراسر کشور تهدیدی رو به رشد است. متغیرهای زیادی در فعالیت آتش‌سوزی وجود دارد که کنترل آنها دشوار است، مانند رفتار انسان و برخورد صاعقه. بااین‌حال آنچه قابل اندازه‌گیری، تجزیه و تحلیل است، شرایطی است که اجازه می‌دهد آتش به سرعت گسترش یابد و فاجعه‌بار شود: «مفید است که به تفکیک شهرستان به شهرستان از تغییرات آب‌وهوایی آتش‌سوزی مطلع شوید که می‌تواند نشان دهد که خطرات آتش‌سوزی محلی در طول زمان چگونه تکامل یافته است. خطراتی که امروز با آن روبه‌روییم با خطرات پنج، ۱۰ یا ۳۰ سال پیش یک‌سان نیست.
حتی اگر منطقه‌ای در گذشته آتش‌سوزی‌های بزرگی را تجربه نکرده باشد، به این معنی نیست که از تهدیدات آینده در امان است. آتش‌سوزی‌های بزرگ فقط باعث تخریب فوری نمی‌شوند، بلکه با انتشار مقادیر قابل‌توجهی دی‌اکسید‌کربن در جو به تغییرات آب‌وهوایی نیز کمک می‌کنند. این به نوبه خود شرایطی را تشدید می‌کند که منجر به آتش‌سوزی‌های مکرر و شدیدتر می‌شود. از آنجایی که آتش‌سوزی‌های جنگلی همچنان در اندازه و شدت رشد می‌کنند، واضح است که ما باید رویکردی فعالانه برای مدیریت خطرات آتش‌سوزی داشته باشیم. این به‌معنای درک نقش آب‌وهوای شدید آتش‌سوزی، آماده‌شدن برای فصول طولانی‌تر آتش‌سوزی و پرداختن به موضوع گسترده‌تر تغییرات آب‌وهوایی است. آتش‌سوزی‌های لسآنجلس فقط یک رویداد منفرد نیستند، بلکه هشداری‌اند درباره آنچه در صورت فقدان اقدام در آینده رخ می‌دهد.»
به گفته محققان، تغییرات اقلیمی با افزایش دما و تغییر الگوهای بارش در منطقه، منجر به تشدید این شرایط شده است. این وضع ناپایدار که «تغییرات شلاقی» نامیده می‌شود، دوره‌های خشکسالی طولانی‌مدتی را منجر می‌شود که در آن بارندگی‌های سنگین و سیل‌آسا ناگهان ظاهر می‌شود و زمینه‌ساز بحران‌های زیست‌محیطی و انسانی بی‌شماری است.
دنیل سواین و همکارانش در دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه کالیفرنیا در مطالعه‌ای تازه مشخص کرده‌اند که از میانه‌های قرن بیستم تاکنون این تغییرات شلاقی بین ۳۱ تا ۶۶ درصد افزایش یافته است.
آتش‌سوزی‌های اخیر در لسآنجلس یک نمونه بارز از این پدیده است که به مرگ دست‌کم ۲۴ نفر منجر شد و هزاران ساختمان را از بین برد و بیش از ۱۷۹ هزار نفر را از خانه‌های خود آواره کرد.
این آتش‌سوزی‌ها نه تنها زیان‌های مالی سنگین، بلکه تاثیرات روانی و اجتماعی عمیقی نیز بر جوامع محلی بر جای گذاشته است.
این مطالعه همچنین نشان داده است که با هر درجه افزایش دمای جو زمین، ظرفیت تبخیر، جذب و آزادسازی آب در جو نیز هفت درصد افزایش می‌یابد. این افزایش ظرفیت جو، که از آن به عنوان «اسفنج جوی» یاد می‌شود، نه تنها منجر به بارش‌های سیل‌آسا می‌شود، بلکه رطوبت گیاهان و خاک را از بین می‌برد و آنها را خشک و آماده آتش‌سوزی می‌کند.
آتش‌سوزی در لسآنجلس، بار دیگر ۲ واقعیت مهم و قابل تامل را در مورد آمریکا نزد جهانیان افشا کرد. اول این‌که دولت آمریکا و کل ادعاهای آن با محوریت موقعیت هژمونیک و برتر این کشور در جهان، نتوانستند جلوی آتش‌سوزی در یکی از مناطق مهم این کشور را بگیرند. جهان هنوز از یاد نبرده که تنها چند ماه قبل، جو بایدن رئیس جمهور کنونی آمریکا در موضع‌گیری از آن دسته از مردم آمریکا که در معرض یک طوفان شدید در پنسیلوانیا قرار داشتند درخواست کرد تا هر چه سریع‌تر فرار کنند!
در واقع، رئیس جمهور آمریکا و نظام حکمرانی کشوری نظیر آمریکا که ادعاهای دور و درازی را در مورد قدرت خود دارند، در مقابله با رویدادهای طبیعی ساده تا این حد آسیب‌پذیر هستند و البته در بحث مدیریت بحران نیز نمی‌توانند جلوی گسترش هر چه بیشتر آن را به راحتی و مطابق با ادعاهای بزرگ خود بگیرند. این مسئله حداقل برای دولت آمریکا که همواره سعی داشته خود را در مقام یک استاندارد در بحث حکمرانی برای دیگر کشورها و ملت ها تعریف کند، نکته مثبتی نیست.
دوم این‌که سیاست‌مداران آمریکایی طی بیش از یک سال اخیر، میلیون‌ها دلار تسلیحات و تجهیزات سنگین را برای دولت نسل‌کش اسرائیل جهت کشتار انسان‌های بی‌گناه و بی‌دفاع غزه فرستاده‌اند. دولت اسرائیل تقریبا اغلب بخش های نوار غزه را با همدستی دولت آمریکا به یک ویرانه بزرگ تبدیل کرده است. بر اساس آنچه سازمان ملل متحد اعلام کرده، مناطق شمالی نوار غزه نظیر جبالیا یا بیت حانون، در نتیجه بمباران‌های سنگین نیروهای هوایی و زمینی اسرائیل به کل ویران شده‌اند. بمباران‌هایی که برخی از ارزیابی های بین المللی، شدت و گستره آن ها را چند برابر بیشتر از بمباران اتمی هیروشیما و ناکازاکی ارزیابی می‌کنند. البته این فقط یک جلوه از همدستی دولت آمریکا در پروژه‌های جنایت‌کارانه است و در طی تاریخ، موارد متعددی از این قبیل اقدامات آمریکایی‌ها را شاهد بوده‌ایم. حال در مورد آتش‌سوزی در لسآنجلس نیز برخی به این موضوع اشاره می‌کنند که وقتی مقامات آمریکایی باد می‌کارند، باید انتظار درو کردن طوفان داشته باشند.
بر این اساس، گفته شده جهان محاسباتی ورای محاسبات ماتریالیستی قدرت‌های غربی نیز دارد و این‌طور نیست که دولت آمریکا در جهان دست به جنایت بزند، اما در خانه احساس امنیت کند. در این چهارچوب، رویدادهایی نظیر آتش‌سوزی در لسآنجلس که دولت آمریکا توان حمایت از شهروندان خود و دارایی‌های آنها را ندارد، یک نمونه از این مسئله است.
از روز هفتم ژانویه ۲۰۲۵، بادهای سهمگین موسوم به «سانتا آنا» با سرعتی طوفانی از کوه‌های اطراف لسآنجلس به این شهر هجوم آوردند و گسترش آتش‌سوزی‌های هولناکی را به همراه داشتند. این بادها که سرعت‌شان به بیش از ۱۴۵ کیلومتر در ساعت می‌رسد، شعله‌های آتش را به‌سرعت در مناطق شهری گسترش داده و ویرانی‌های گسترده‌ای را به بار آورده‌اند.
بزرگ‌ترین آتش‌سوزی، موسوم به «پالیسیدز»، در بخش غربی لسآنجلس آغاز شد و تاکنون بیش از ۶۴۰۰ هکتار زمین و حدود هزار سازه را نابود کرده است. دومین آتش‌سوزی بزرگ که به عنوان «ایتون» شناخته می‌شود، در نزدیکی پاسادنا بیش از ۴۲۲۹۰ هکتار را دربرگرفت. سومین آتش‌سوزی بزرگ، به نام «هرست» در نزدیکی سیلمار، بیش از ۲۰۰ هکتار زمین را سوزانده است.
اتفاقاتی مانند آتش‌سوزی کالیفرنیا و ناتوانی در مهار آن، حقیقت پنهان آمریکا و سوءمدیریت در این کشور را برای مردم آشکار می‌کند. به اذعان سازمان آتش‌نشانی لسآنجلس، این آتش‌سوزی عدم آمادگی این نهاد که توسط دولت کنونی آمریکا «فلج» شده برای مقابله با شرایط بحرانی را به‌خوبی به نمایش گذاشته است.
دولت بایدن با وجود شکل گرفتن آتش‌سوزی‌های گسترده در کالیفرنیا، بودجه سازمان آتش‌نشانی لسآنجلس در سال ۲۰۲۴ الی ۲۰۲۵ را ۶/۱۷ میلیون دلار کاهش داده است.
شعله‌هایی که آسمان لسآنجلس را سرخ کرده‌اند، دیگر تنها زبانه‌های یک فاجعه طبیعی نیستند؛ بلکه نماد و استعاره‌ای از حقیقتی بزرگ‌تر و تلخ‌ترند. امپراتوری‌ای که برای سال‌ها در خاورمیانه و سایر قاره‌های جهان آتش افروخته و در سایه خون‌ریزی و ویرانی سلطه‌اش را گسترده است، حالا خود نمی‌تواند این آتش‌سوزی را مهار کند! می‌سوزد.
لسآنجلس، شهری که با ستارگانش در هالیوود و خیابان‌های پرزرق‌وبرقش به جهانیان وعده زندگی بهتر و رویای آمریکایی را داده، متاسفانه امروز در دود و خاکستر فرو رفته است.
این آتش، آتشی نیست که در طبیعت به‌طور تصادفی برافروخته شده باشد. این شعله‌ها نتیجه عملکرد امپراتوری که منابع طبیعی و انسانی را در مسیر منافع خود به یغما برده است.
طبق گزارش «Cal Fire»، در این‌جا ۱۰ آتش سوزی مرگ‌بار در تاریخ کالیفرنیا آورده شده است:
*در سال ۲۰۱۸، آتش سوزی ۸۵ نفر را در شهرستان «بوت» کشته و ۱۸۰۰۰ سازه را ویران کرد.
*آتش سوزی در سال ۱۹۳۳ تنها ۴۷ هکتار را سوزاند اما ۲۹ مرد را که در حال مبارزه با آن بودند، کشت.
*آتش سوزی سال ۱۹۹۱ ۲۵ نفر را کشت، ۲۹۰۰ ساختمان را ویران کرد و ۱۶۰۰ هکتار در تپه‌های «اوکلند» سوخت.
*در سال ۲۰۱۷، ۲۲ نفر کشته شده، ۳۶۰۰۰ هکتار با خاک یک‌سان شده و ۵۶۰۰ ساختمان در شهرستان‌های «ناپا» و «سونوما» سوختند.
*در سال ۱۹۵۳ در شهرستان «گلن» ۱۵ نفر کشته شدند.
*در سال ۲۰۰۳ در «سن دیگو» همچنین ۱۵ نفر کشته شدند.
*در سال ۲۰۲۰ در شهرستان‌های «بوت»، «پلوماس» و «یوبا» همچنین ۱۵ نفر کشتخ شدند.
*در سال ۱۹۴۳ در «سن دیگو» ۱۱ نفر کشته شدند.
*در سال ۱۹۵۶ در «سن دیگو» نیز ۱۱ نفر کشته شدند.
*تاکنون ۱۱ نفر در آتش سوزی «ایتون» جان خود را از دست داده‌اند، اما مقامات انتظار دارند تعداد قربانیان افزایش یابد.
بر اساس گزارش شرکت بیمه اِی‌اُ‌اِن، آتش‌سوزی سال ۲۰۱۸ در شمال کالیفرنیا که نزدیک شهر پارادایس رخ داد، با خسارات بیمه‌شده حدود ۵/۱۲ میلیارد دلار، همچنان به عنوان پرهزینه‌ترین حادثه آتش‌سوزی در تاریخ آمریکا شناخته می‌شود. آن آتش‌سوزی که به نام «کمپ فایر» معروف است، منجر به کشته‌شدن ۸۵ نفر و آوارگی بیش از ۵۰ هزار نفر شد.
نتیجه‌گیری
آتش‌سوزی‌های کنونی در لسآنجلس که یکی از شدیدترین حوادث طبیعی سال‌های اخیر در ایالت کالیفرنیا به شمار می‌رود، خسارات جبران‌ناپذیری به همراه داشته است. این آتش‌سوزی‌ها که با سرعتی بی‌سابقه گسترش یافتند، نه‌تنها منابع طبیعی را نابود، بلکه ضعف‌های جدی در مدیریت بحران و سیاست‌های زیست‌محیطی دولت آمریکا را آشکار می‌کنند.
یکی از عوامل اصلی گسترش آتش‌سوزی‌ها، سوءمدیریت منابع طبیعی و جنگل‌هاست. دولت آمریکا طی سال‌های اخیر بودجه مربوط به مدیریت جنگل‌ها را کاهش داده است. این کاهش بودجه منجر به انباشت مواد قابل اشتعال مانند شاخه‌های خشک و برگ‌ها در جنگل‌ها شده‌است.
علاوه بر این، عدم استفاده از فناوری‌های نوین و کمبود نیروی متخصص برای نظارت بر وضعیت جنگل‌ها باعث شد که این بحران در مراحل اولیه شناسایی و کنترل نشود. چنین ضعف‌هایی همراه با تغییرات اقلیمی، به افزایش شدت و گستردگی آتش‌سوزی‌ها منجر شده‌است.
یکی دیگر از مشکلات اساسی در این فاجعه، زیرساخت‌های ناکارآمد مقابله با بحران است. کمبود تجهیزات اطفای حریق، عدم دسترسی به منابع آبی کافی و نیروی انسانی محدود از جمله عواملی بودند که مهار آتش را دشوار می‌کنند.
علاوه بر این، تاخیر در واکنش دولت ایالتی و فدرال به بحران، باعث شد که دامنه خسارات افزایش یابد. در حالی که هشدارهای اولیه درباره وقوع آتش‌سوزی‌ها داده شده بود، دولت در ارسال نیروهای کمکی و تجهیزات ضروری بسیار کُند عمل کرد. این تاخیر نه‌تنها هزینه‌های مالی را افزایش داد، بلکه زندگی هزاران نفر را به خطر انداخت.
به این ترتیب، تغییرات اقلیمی به‌عنوان یکی از عوامل اصلی افزایش شدت و تعداد آتش‌سوزی‌ها در کالیفرنیا همچنان در سیاست‌گذاری‌های دولت آمریکا نادیده گرفته می‌شود. افزایش دما، کاهش بارندگی، و خشکسالی‌های مکرر شرایط ایده‌آلی برای وقوع آتش‌سوزی‌ها ایجاد کرده‌اند.
با وجود این شواهد علمی، دولت آمریکا به جای اتخاذ سیاست‌های پایدار برای کاهش اثرات تغییرات اقلیمی، همچنان به حمایت از صنایع آلاینده و کاهش بودجه‌های زیست‌محیطی ادامه می‌دهد. این رویکرد نه‌تنها بحران‌های طبیعی را تشدید می‌کند، بلکه آینده‌ای پرخطرتر برای مردم و محیط زیست رقم می‌زند.
«دونالد ترامپ» رئیس جمهور منتخب که ۲۰ ژانویه- یکم بهمن، بعد از مراسم تحلیف مجددا وارد کاخ سفید می‌شود. در حالی که ترامپ در دوره ریاست‌جمهوری قبلی خود، بارها تغییرات اقلیمی را کم‌اهمیت جلوه داده و حمایت از صنایع آلاینده را در اولویت قرار داده بود؛ در عرصه بین‌المللی نیز او، آمریکا را از پیمان اقلیمی پاریس خارج کرد. رویکرد وی در آن برهه با انتقادهای گسترده‌ای از سوی کارشناسان، رسانه‌ها و حتی برخی از مقامات محلی در کالیفرنیا همراه شد. در جریان آتش‌سوزی‌های قبلی نیز ترامپ با اظهاراتی مانند سرزنش مدیریت جنگل‌ها، به جای ارائه راه‌حل‌های عملی، موجی از نارضایتی را ایجاد کرده بود.
بی‌تردید این بحران، باعث افزایش فشارهای سیاسی برای اصلاح سیاست‌های اقلیمی و بازنگری در بودجه‌های مدیریت بحران شد. منتقدان، دولت او را به بی‌توجهی به زیرساخت‌های مقابله با بحران و اولویت دادن به منافع اقتصادی کوتاه‌مدت متهم کردند.
شکاف‌های مشارکت اجتماعی در چندین جنبه از مدیریت سوانح در طول آتش‌سوزی‌های جنگل خودنمایی کرد. بسیاری از ساکنان احساس می‌کردند که از خدمات پشتیبانی موجود یا برنامه‌های بازیابی پس از فاجعه بی‌اطلاع مانده‌اند.
محدودیت‌های بازار بیمه در واکنش به خطرات آتش‌سوزی جنگلی چالش‌های مهمی را برای ساکنان آسیب‌دیده ایجاد کرده است که به دنبال کمک‌های بازیابی پس از خسارات هستند. بسیاری از صاحبان خانه‌ها به دلیل محدودیت‌های مربوط به آسیب آتش‌سوزی با مشکلاتی در دریافت پوشش کامل بیمه‌ای مواجه شده‌اند. این وضعیت درس مهمی را در مورد نیاز به اصلاح در سیاست‌های بیمه است که به اندازه کافی خطرات آتش‌سوزی جنگلی و غرامت عادلانه را برای افراد آسیب‌دیده پوشش دهد.
اهمیت آموزش و ظرفیت‌سازی فرصت‌های آموزشی برای امدادگران محلی در این فاجعه خودنمایی کرد. بسیاری از امدادگران گزارش دادند که به دلیل آموزش محدود در مورد تکنیک‌های پیشرفته اطفاء حریق یا هماهنگی با سایر سازمان‌ها در مواقع اضطراری در مقیاس بزرگ، برای این وسعت حادثه آمادگی نداشته‌اند.
در مجموع، محتوای دعواهای داخلی در آمریکا و عواملی که در این نوشتار مورد بحث قرار گرفت، به‌خوبی نشان می‌دهد که آتش‌سوزی مهیب در لسآنجلس تنها یک بحران طبیعی نیست، بلکه نتیجه ضعف‌های ساختاری و مدیریتی است که بدون اصلاح آنها، وقوع فجایع مشابه در آینده اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.
داده‌های سازمان تغییرات اقلیمی کوپرنیکوس اتحادیه اروپا نشان می‌دهد که میانگین دمای کره زمین در سال ۲۰۲۴، با افزایش یک‌دهم درجه‌ای به‌نسبت سال گذشته، به حدی رسیده که تاکنون انسان امروزی آن را تجربه نکرده بود.
دولت‌های جهان در سال ۲۰۱۵ و در چارچوب توافق‌نامه پاریس متعهد شده بودند که از افزایش میانگین دمای زمین بیش از ۵/۱ درجه سانتی‌گراد به‌نسبت دوران پیش از انقلاب صنعتی جلوگیری کنند تا از فجایع اقلیمی شدیدتر و هزینه‌برتر جلوگیری کنند.
با این حال، اراده سیاسی و اجماع جهانی قدرتمندی برای مقابله با بحران تغییرات اقلیمی وجود ندارد و با وجود نشست‌های پی‌در‌پی بین‌المللی، دولت‌ها در انجام مسئولیت‌های زیست‌محیطی خود کوتاهی می‌کنند.
شنبه بیست و نهم دی ۱۴۰۳-هجدهم ژانویه ۲۰۲۵
