در چند محور؛ می توان به این پرسش جواب داد.
1. تهدید به ساختار قدرت مرکزی
جنبش کردستان، چه در گذشته و چه در حال، نشان‌دهنده امکان ایجاد نظامی مبتنی بر دموکراسی مستقیم، برابری و خودمدیریتی بوده است. این الگو مستقیماً نظام‌های متمرکز قدرت را، چه در شکل سلطنتی و چه در قالب‌های دیگر، به چالش کشیده و می‌کشد. سلطنت‌طلبان، که غالباً به تمرکز قدرت و یکپارچگی بدون در نظر گرفتن تنوع ملیتی و فرهنگی اعتقاد دارند، این تجربه را تهدیدی علیه روایت و مشروعیت خود می‌دانند.
2. ترس از موفقیت ایده‌های مترقی
دستاوردهای اجتماعی و سیاسی جنبش کردستان، هرچند در بازه زمانی کوتاه، نشان‌دهنده قابلیت تحقق آرمان‌هایی است که سلطنت‌طلبان آن را تهدیدی علیه نظم نابرابر موجود می‌دانند. این موفقیت‌ها، از جمله برابری؛ اقتصادی؛ برابری جنسیتی، آزادی بیان، و ایجاد نظام‌های مشارکتی و ….، سلطنت‌طلبان را در جایگاهی تدافعی قرار داده است.
3. اتهام تجزیه‌طلبی به‌عنوان ابزار سرکوب
اتهام تجزیه‌طلبی یکی از ابزارهای مشترک سلطنت‌طلبان و رژیم اسلامی برای حذف و بی‌اعتبار کردن جنبش‌های آزادی‌خواه، به‌ویژه جنبش کردستان، بوده است. این اتهام با هدف ترساندن جامعه و جلوگیری از همراهی سایر ملت‌ها و طبقات با این جنبش به کار گرفته می‌شود. در صورتی که جدایی حق مشروع هر ملتی است.
4. همکاری‌های تاکتیکی با رژیم اسلامی
اشاره به رفتار سلطنت‌طلبان در همکاری با رژیم اسلامی علیه فعالین کرد (مانند وریشه مرادی و پەخشان عزیزی) نشان می‌دهد که این جریان‌ها در مواجهه با تهدید مشترک علیه اقتدارگرایی‌شان، ممکن است به اتحادهای موقت یا غیررسمی روی آورند.
راهکار مقابله با تهدیدها و پرخاشگری‌ها:
1. بازنمایی موفقیت‌ها
برجسته‌کردن موفقیت‌های تاریخی و فعلی جنبش کردستان در سطح ملی و بین‌المللی میتواند مشروعیت این جنبش را افزایش دهد و حملات سلطنت‌طلبان را خنثی کند.
2. تأکید بر ارزش‌های مشترک انسانی
تمرکز بر ارزش‌هایی مانند آزادی، برابری، و مبارزه علیه ظلم، فراتر از مرزهای کردستان، میتواند حمایت گسترده‌تری از جنبش کردستان در سراسر ایران و حتی خارج از آن جلب کند. تقویت جنبش زن.زندگی. آزادی و جنبش کارگری فرایندی برای صعود به پلە های بالاتر است.
3. افشاگری علیه اتحادهای سرکوبگر
تلاش برای روشنگری و افشای همکاری‌های سلطنت‌طلبان با رژیم اسلامی میتواند چهره واقعی آن‌ها را آشکار کرده و حمایت عمومی از این جریان را کاهش دهد.
4. تقویت همبستگی با سایر ملت‌ها
جنبش کردستان با تأکید بر همبستگی میان ملت‌های مختلف ایران، میتواند به شکلی فراگیرتر و مؤثرتر به مقابله با اقتدارگرایی بپردازد و مانع از انزوای سیاسی خود شود.
جنبش کردستان و آینده ایران
اگرچه جنبش کردستان همواره بر همبستگی و مبارزه برای آزادی کل ملت‌های ایران تأکید داشته است، اما در صورتی که سلطنت‌طلبان و یا هر جریان اقتدارگرای دیگری قدرت را به دست گیرند، ممکن است راهی جز جدایی باقی نماند. این تصمیم نه از سر تجزیه‌طلبی، بلکه به‌عنوان پاسخی به تداوم سرکوب و نقض حقوق انسانی خواهد بود.
به امید رهایی انسانیت از بندهای ستم طبقاتی و ملی و هرگونه سلطه‌گری، و برپایی جامعه‌ای آزاد، برابر، و آکنده از همبستگی.
صدیق جهانی
جمعه ۲۸ دی ۱۴۰۳
