برگرفته از خبرنامه کومه له.
زندانیان انقلابی شهر مریوان در دیماه سال ۱۳۵۹، دست به اعتراض زدند. هم اکنون ۱۳۰ نفر از اهالی شهر و روستاهای مریوان، در زندان پادگان این شهر بسر می برند آنها از لحاظ جا و غذا وضع بسیار بدی دارند، عدهٔ زیادی زندانی را در سلولهای کوچک جا داده اند.
تنبیهات دسته جمعی تقریبا همیشه وجود دارد، یکی از تنبیهات دسته جمعی این است که ۳۰ نفر را به مدت ۲۴ ساعت سرپا نگه میدارند، از حمام و نظافت خبری نیست مگر با محدودیت بسیار و تحت فشار شدید به طوری که اغلب زندانیان از آن صرف نظر میکنند
چندی پیش زندانیان پادگان مریوان در برابر این وضع دست به اعتراض زدند و به دادن شعار بر علیه رژیم جمهوری اسلامی پرداختند، آنها به بلاتکلیفی و عدم رسیدگی به وضع بد زندگی خود معترض بودند. زندانبانان جلاد به سرکوب زندانیان پرداختند و ۴ نفر از آنها را با زدن ۷۰ ضربه شلاق تحت شکنجه قرار دادند و سپس عده ای از زحمتکشان روستایی را برای تحویل اسلحه زندانی کرده و تحت فشار قرار داده اند و به آنها گفته اند «اگر اسلحه هم نداشته باشید از نظر ما مهم نیست باید آن را تهیه کنید، بروید از قیاده موقت بخرید.»
اکنون دیگر اخبار مربوط به شکنجه و آزار زندانیان انقلابی توسط مزدوران رژیم جمهوری اسلامی، در همه جا پیچیده است بطوریکه عده ای از جلادان حاکم به آن اعتراف کرده اند. دستگیری و اعدام بلا فاصله پیشمرگان دلیل بارزی است بر چگونگی رفتار وحشیانه با اسرا، مبارزان و زحمتکشان اسیر در زندانهای قرون وسطائی رژیم جمهوری اسلامی که در شرایط بسیار سختی بسر می برند. بیشتر زندانیان، زحمتکشان و دانش آموزان مبارزی هستند که به اعتراض و اعتصاب غذا دست زده اند.
زنده بادخیزش انقلاب زن، زندگی، آزادی.
شمس الدین – امانتی
۱۲ / ۱ / ۲۰۲۵
