حمید ًحمانپور
امروز 24.12.2024 است. امروز در آلمان هایلیگ آبند (Heiligabend) است. روز و یا شب قبل از تولد عیسی مسیح. دو روز آینده تعطیل رسمی و شروع جشن است. در حقیقت جشن از روزهای قبل و روزهای آینده شروع و ادامه دارد. یک جشن مذهبی و جشن تولد برای کسی که احتمالا ۲۰۲۴ سال قبل متولد شده و این جشن تولد از طرف همه سیستم های حکومتی طبقاتی حاکم چه برده‌داری ، چه فئودالی و چه سرمایه‌داری آگاهانه برگزار و با شکوه بسیار همه ساله تکرار می‌شود. روز، روز کلیسا ها و بیشف ها و کاردینال‌های مسیحی است که در لباس هایی شبیه عروسک های تزئین شده مشغول دعا خوانی برای معتقدانشان هستند. اینها بزرگترین کارفرما در آلمان و حسابی نامشان در روغن است!
جشن های مذهبی در سراسر دنیا و همه مذاهب برای حاکمان سیستم‌های طبقاتی همیشه خوش‌آمد هستند و از مهمترین حربه‌های شیوه حکومتی آنان و رواج خرافات و مشغول کردن توده‌های مردم به موضوعاتی که صدمه‌ای به حاکمیت آنان وارد ننماید و از حربه‌های کارا در اعمال عملکرد های استثماری می‌باشند و این را ما در مسیحیت ، اسلام، یهودی و غیره دیده‌ایم.
قبل از ادامه باید اقرار کنم که من هم وقتی بچه‌ها کوچک بودند این جشن تولد را به شیوه معتدل تری برای آنها برگذار و هدیه می‌گرفتند تا لااقل به همکلاسی ها غبطه نخورند.
البته باید گفت که اکنون در کشورهای پیشرفته اقتصادی و مرفه دوری از کلیسا و مذهب به سرعت زیاد رو به رشد و اکنون به عنوان مثال در پایتخت آلمان یعنی برلین ۸۰ در صد ساکنین آن نه به کلیسای کاتولیک و نه اوانگلیش (پروتستان) مربوط هستند و هر ساله بیشتر از نیم میلیون از مردم این کشور عطای کلیسا را به لقایش می‌بخشند و آن را ترک می‌کنند. ولی از استقبال و جشن گرفتن وایناختن (کریسمس) همچنان با شکوه است و اگر اسلامیست های تروریست و جنایتکار که از هر فرصتی برای زهر آلود کردن خوشی و شادی مردم و ترور و کشتن مردم بی دفاع و بی گناه بگذریم باید بگویم که سرمایه‌داری و کاسب کار ها روزهای خوبی برای سودآوری دارند و این فرقی دارد با حاکمان کشورهای اسلامی عقب‌افتاده مثل ایران که این عقلانیت سودآوری را یاد نگرفته‌اند که با برگزاری چنین روزهایی اجازه به سرمایه‌داری و کاسب کارها بدهند که جیب هایشان را پر کنند! و فقط به جشن‌های خودآزاری و خودزنی و ماتم چسبیده‌اند که هر چند سودی محدود برای طیفی دارد ولی آن هم هر روزه با نفرت مردم مواجه و محدود تر می‌شود.
ولی واقعا چرا چنین جشن های مذهبی عمومیت و گسترش بالایی دارد و همه‌ساله دوام می‌یابند در صورتیکه که هر ساله انسانهای آتئیست و غیر مذهبی بیشتر می‌شوند؟ و در همین آلمان و بسیاری از کشورهای دیگر در اکثریت هستند. این نوشته و توانایی کارشناسی و تحلیلی من، اجازه پرداختن به ریشه یابی علمی آن را ندارد و به همان دلیل اصلی اشاره شده در بالا بسنده میکنم که سیستم های طبقاتی و در این دوران سیستم سرمایه‌داری بطور مستقیم از آن سود میبرد.
و چرا جشن‌های غیر مذهبی و یا رهایی بخش دیگر از قبیل روز کارگر و یا روز زن که سودها و دستاوردهای بسیار عظیم تر و ملموس تری را برای میلیون‌ها انسان به ارمغان آورده‌اند هنوز جایگاه شایسته تری کسب نکرده‌اند و یا جشن‌های آغاز سال نو که در انطباق با خرافات مذهبی نیست؟
این نوشته ای تحلیلی و کاوشگرانه نیست بلکه از مزایای یک روز آرام و کم دغدغه می‌باشد که به من فرصت این نوشتن را داد. هرچند میدانم که همین امروز میلیاردها انسان باید برای چندر غازی و زنده‌ماندن سخت کار کنند و میلیون ها مردم کشته، مجروح و آواره شوند و آن هم در جنگهایی که جنگ آنان نیست بلکه جنگ‌های امپریالیستی سرمایه‌داران ، مسیحیان، اسلامیست ها، یهودیان و غیره می‌باشند.
و این تفکر چقدر زیبا و دوست‌داشتنی و شایسته مبارزه دسته‌جمعی همگانی است که همه مردم دنیا مثل من دغدغه نان شب را نداشته باشند، جنگی نباشد و انسان‌ها ساعت ها و روزهایی فارغ از کار و ترس از کشته شدن و آوارگی ، به نوشتن و یا آموزش و یا پرداختن به هنر و علایق خود باشند.
پس باید بگویم نابود باد سیستم غیر عادلانه سرمایه‌داری و نابود باد بر آفریدگان آنان در قالب مسیحیت ، اسلامیت ، یهودیت و غیره. و زنده باد آزادی و برابری و ایجاد سیستمی بر مبنای رهایی همه انسان از هر رنگ، نژاد و جنسیتی از ظلم و بی‌عدالتی.
حمید رحمانپور
