اتحاد مبارزه پیروزی
زنده باد 16 آذر روز دانشجو
– بیانیه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران به مناسبت ۱۶ آذر: دانشگاه، میدان نبرد آزادی و آگاهی
– بیانیه انجمن صنفی معلمان کوردستان (مریوان و سروآباد، سقز و زیویه، سنندج) در اعتراض به لایحه حجاب اجباری: ایستادگی در برابر سرکوب و دفاع از کرامت انسانی
– ادامه اعتراضات کارگران صنعت نفت نسبت به تفکیک مشاغل در مناطق عملیاتی به تخصصی وپشتیبانی برای ایجاد تفرقه،تعیین سقف حقوق ،اصلاح نشدن کف حقوق برای کارکنان جدیدالاستخدام، ادغام صندوق بازنشستگی با سایر صندوق‌های بازنشستگی،تعیین سقف بازنشستگی و پرداخت نشدن کامل سنوات،اخذ مالیات غیر قانونی وعدم اجرای کامل ماده 10 قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت با تجمع همزمان کارگران شرکت نفت فلات قاره ایران منطقه سیری
– محرومیت زندانیان سیاسی زن در بند ۶ زندان وکیل‌آباد مشهد و اعتصاب غذا در اعتراض به شرایط نامناسب
– کانون نویسندگان ایران:
صف‌آرایی نیروهای سرکوبگر امنیتی و جلوگیری از برگزاری مراسم بزرگداشت محمد مختاری و محمدجعفر پوینده
– بە یاد دختران شین‌آباد
– بازداشت و بی‌خبری از سرنوشت حمید عزیزی، معلم اهل کامیاران
– زنده زنده سوختن یک کارگرجوان کارگاه مبل سازی تهران براثر آتش سوزی و مصدومیت یک کارگر میانسال
*******
*بیانیه شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران به مناسبت ۱۶ آذر: دانشگاه، میدان نبرد آزادی و آگاهی
۱۶ آذر، روز دانشجو، روز مقاومت و اعتراض، نماد نبرد تاریخی علیه استبداد و نابرابری است؛ روزی که خون سه یار دبستانی بر سنگفرش دانشگاه ریخت و شعله‌ای از آزادی‌خواهی برافروخت. که هیچ‌گاه خاموش نشد و نخواهد شد.
در این روز، ما بر آنیم تا بار دیگر بر نقش دانشجو، معلم و تمامی مردم آزادی‌خواه در ایستادگی برابر سرکوب و خشونت تأکید کنیم.
استبداد و سرمایه ، دو وجه یک سکه‌اند؛ دستگاهی درهم تنیده که دانش و آگاهی را نه به‌عنوان ابزاری برای رهایی، بلکه وسیله‌ای برای سرکوب و تداوم ایدئولوژی رسمی خود می‌خواهد.
دانشگاه، این کانون آفرینش و تغییر، در نگاه صاحبان قدرت چیزی جز پادگانی نیست که باید به بندگی کشیده شود. اما حقیقت آن است که دانشگاه، میدان نبرد برای آزادی و برابری است؛ جایی که مقاومت برای آزادی، به سیاستی زنده و گشودگی به حقیقت بدل می‌شود.
امروز، دانشگاه‌ها و مدارس ما به سنگرهایی برای مقابله با سرکوب بدل شده‌اند. دانشجویان و معلمانی که از آزادی، عدالت و برابری سخن بگویند. با زندان، حذف و سرکوب مواجه می‌شوند. این سازوکار پوسیده و نظم ناعادلانه، تلاش دارد تا مناسبات برده‌ساز سرمایه‌داران نامشروع و استبداد را طبیعی جلوه دهد. اما دانشجو، این آغازگر عصیان، هرگز خاموش نمی‌شود. او با کنش آفرینش‌گرانه و تأمل انتقادی خود، نظام سرکوب و بهره‌کشی را به چالش می‌کشد و توانایی حضور و نافرمانی را در جامعه گسترش می‌دهد.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران در این روز تاریخی، همبستگی خود را با دانشجویان بیدار و مردم آزادی‌خواه اعلام و خواسته‌های خود را با شفافیت بیان می‌کند:
۱. آزادی فوری و بی‌قید و شرط تمامی زندانیان سیاسی و عقیدتی، معلمان و دانشجویان.
۲. برچیدن تمام نهادهای سرکوب و امنیتی از دانشگاه‌ها و مدارس.
۳. پایان دادن به استثمار معلمان و دانشجویان؛ آموزش نباید کالایی در چنگال طبقه حاکم باشد.
۴. تضمین حق تشکل‌یابی مستقل، بدون دخالت و سرکوب.
۵. محکومیت هر نوع جنگ و جنگ‌طلبی و جنگ‌افروزی، چه در سطح بین‌المللی و چه در داخل کشور.
۶. اعتراض به تبعیض جنسیتی و سرکوب زنان۰ از جمله تحمیل حجاب اجباری و قوانین ضد زن مانند قانون عفاف و حجاب، که آزادی و کرامت انسانی زنان را هدف قرار می‌دهد.
۷. اعتراض به شوک‌های اقتصادی، تورم و سیاست‌هایی که فقر و فلاکت را به میلیون‌ها نفر تحمیل کرده است.
۸. محکومیت احکام اعدام، زندان و سرکوب‌گری‌های گسترده‌ای که جان و آزادی بسیاری را به گروگان گرفته است.
دانشجویان و معلمان، سنگربانان آگاهی‌اند؛ و این آگاهی، دشمن اصلی استبداد و سرمایه رانتی است. ۱۶ آذر نه تنها روز اعتراض، بلکه روز آفرینش چشم‌اندازهای نو برای جامعه‌ای آزاد و برابر است. ما در کنار شما ایستاده‌ایم تا این سنگرها را از چنگال ظلم بازپس گیریم و آینده‌ای نو بسازیم.
۱۶ آذر، روز برخاستن، روز مقاومت، روز فریاد زدن برای رهایی است. این روز را به نمادی برای نابودی هرگونه استبداد و بهره‌کشی تبدیل خواهیم کرد. ما سکوت نمی‌کنیم. ما عقب نمی‌نشینیم. ما پیروز می‌شویم.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
۱۶ آذر ۱۴۰۳
*بیانیه انجمن صنفی معلمان کوردستان (مریوان و سروآباد، سقز و زیویه، سنندج) در اعتراض به لایحه حجاب اجباری: ایستادگی در برابر سرکوب و دفاع از کرامت انسانی
به نام آزادی و برابری،
انجمن صنفی معلمان کوردستان، با قاطعیت تمام تصویب و اجرای لایحه حجاب اجباری را اقدامی سرکوبگرانه، تجاوز به حقوق بنیادین انسان‌ها و توهین به شعور ملت می‌داند. این لایحه، که هدفی جز تثبیت سلطه و کنترل بر بدن و انتخاب‌های زنان و شهروندان ندارد، نقض آشکار اصول حقوق بشر و اعلامیه جهانی حقوق بشر است.
لایحه حجاب اجباری تنها یک قانون نیست؛ بلکه ابزاری برای سرکوب و تحمیل اراده حاکمیت بر مردم است، با این هدف که هرگونه صدای آزادی‌خواهی را خاموش کرده و جامعه‌ای تسلیم‌شده و بی هویت بسازد. اما تاریخ نشان داده است که آزادی هیچ‌گاه با اجبار خاموش نمی‌شود. حق انتخاب در پوشش و حریم شخصی، بر اساس مفاد مواد ۱، ۲، ۱۸ و ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر، غیرقابل انکار است و هرگونه تعرض به آن تجاوزی آشکار به کرامت انسانی و توهین به شعور ملت محسوب می‌شود.
ما معلمان، به‌عنوان وجدان بیدار جامعه، نمی‌توانیم در برابر این اقدام ضدانسانی سکوت کنیم. اجرای چنین قوانینی در مدارس و محیط‌های آموزشی، نه تنها آینده‌ای تاریک و سرکوب‌شده برای دانش‌آموزان رقم خواهد زد، بلکه نهاد آموزش و پرورش را به ابزار تبلیغ ایدئولوژی و اجبار تبدیل خواهد کرد. این لایحه تلاشی است برای تبدیل مدارس به اردوگاه‌های ایدئولوژیک، که در آن خلاقیت، آزادی اندیشه و تفکر انتقادی قربانی مطامع حاکمیت می‌شود.
ما تاکید می‌کنیم: تحمیل حجاب اجباری نه تنها نقض حقوق زنان است، بلکه اعلان جنگی آشکار علیه آزادی‌های اساسی و اصول بنیادین یک جامعه مدرن و مترقی به شمار می‌رود. هر حکومتی که خود را مجاز به کنترل بدن و ذهن شهروندان بداند، مشروعیت خود را در برابر مردم از دست داده است.
مطالبات ما صریح و غیرقابل مذاکره است:
1⃣ لغو فوری و بی‌قید و شرط لایحه حجاب اجباری و تمامی قوانین مرتبط با آن.
2⃣ پایان دادن به استفاده از نهادهای آموزشی و فرهنگی به‌عنوان ابزار سرکوب و تحمیل ایدئولوژی حکومتی.
3⃣ پایبندی کامل حاکمیت به تعهدات حقوق بشری، به‌ویژه کنوانسیون‌های بین‌المللی که بر آزادی‌های فردی و برابری تأکید دارند.
4⃣ آزادی بی‌قید و شرط تمامی معلمان، دانش‌آموزان و فعالانی که در اعتراض به این قوانین غیرانسانی بازداشت شده‌اند.
ما هشدار می‌دهیم که تحمیل این‌گونه قوانین سرکوبگرانه، نتیجه‌ای جز افزایش خشم عمومی و گسترش نافرمانی مدنی نخواهد داشت. ما به‌عنوان معلمان این سرزمین، اعلام می‌کنیم که در برابر هرگونه سرکوب ایستادگی خواهیم کرد و با تمام توان از آزادی‌های اساسی شهروندان، به‌ویژه دانش‌آموزان و زنان، دفاع خواهیم کرد.
این لایحه، نه از سر قدرت، که از سر هراس است؛ هراسی از آگاهی، اتحاد و مقاومت مردم.
ما معلمان، در کنار دانش‌آموزان و خانواده‌ها، اعلام می‌کنیم که آزادی انتخاب و کرامت انسانی را به هیچ‌وجه به معامله نمی‌گذاریم و در برابر هرگونه تلاش برای محدود کردن این حقوق، ساکت نخواهیم نشست.
انجمن صنفی معلمان کوردستان (مریوان و سروآباد، سقز و زیویه، سنندج)
آذرماه ۱۴۰۳
*ادامه اعتراضات کارگران صنعت نفت نسبت به تفکیک مشاغل در مناطق عملیاتی به تخصصی وپشتیبانی برای ایجاد تفرقه،تعیین سقف حقوق ،اصلاح نشدن کف حقوق برای کارکنان جدیدالاستخدام، ادغام صندوق بازنشستگی با سایر صندوق‌های بازنشستگی،تعیین سقف بازنشستگی و پرداخت نشدن کامل سنوات،اخذ مالیات غیر قانونی وعدم اجرای کامل ماده 10 قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت با تجمع همزمان کارگران شرکت نفت فلات قاره ایران منطقه سیری
جمعه 16 آذر
*محرومیت زندانیان سیاسی زن در بند ۶ زندان وکیل‌آباد مشهد و اعتصاب غذا در اعتراض به شرایط نامناسب
به گزارشی که منابع مطلع به کانال شورای هماهنگی ارسال کرده‌اند ، زندانیان سیاسی زن در بند ۶ زندان وکیل‌آباد مشهد، از روز پنجشنبه ۱۶ آذرماه، با محدودیت‌های شدیدی مواجه شده‌اند. درب این بند بدون ارائه هیچ توضیحی بسته شده و دسترسی زندانیان به حداقل امکانات زندان از جمله بهداری، فروشگاه، آشپزخانه، سالن ورزشی و کارگاه‌های آموزشی به‌طور کامل قطع شده است.
در حال حاضر چهار زندانی در این بند نگهداری می‌شوند، از جمله فرزانه قره‌حسنلو، که از حمایت رسانه‌ها یا گروه‌های مدافع حقوق بشر برخوردار نیستند. این افراد در اعتراض به وضعیت موجود و بی‌پاسخ ماندن درخواست‌هایشان از سوی مسئولان زندان، دست به اعتصاب غذا زده‌اند.
گزارش‌ها حاکی از آن است که این زندانیان تحت فشارهای روانی مداوم از سوی دستگاه امنیتی زندان قرار دارند. این فشارها شامل ایجاد تنش‌های روانی، تلاش برای مسموم‌سازی فضای ارتباطی بین زندانیان، وعده‌های دروغین عفو و بخشش، و حتی پرونده‌سازی‌های جدید در داخل زندان است.
شرایط نامناسب بند ۶، که فضایی کوچک و محدود دارد، باعث افزایش آسیب‌های جسمی و روانی بر زندانیان شده است. محرومیت از حداقل امکانات، علاوه بر شکنجه روحی، به‌عنوان نوعی شکنجه جسمی نیز اعمال می‌شود.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
*کانون نویسندگان ایران:
صف‌آرایی نیروهای سرکوبگر امنیتی و جلوگیری از برگزاری مراسم بزرگداشت محمد مختاری و محمدجعفر پوینده
جمعه ۱۶ آذر ماه امسال مأموران امنیتی نه فقط گورستان که خیابان‌های منتهی به آن و پارک مجاور گورستان را نیز محاصره کردند و راه‌های رسیدن مردم به مزار محمد مختاری و محمدجعفر پوینده را مسدود و از برگزاری مراسم آن دو ستم‌کشته‌ی سرفراز جلوگیری کردند.
چند تن از اعضای کانون نویسندگان ایران پیش از ساعت ۱۵ به نزدیکی گورستان رسیدند و مورد تهدید نیروهای سرکوبگر امنیتی قرار گرفتند. دقایقی بعد مأموران ماشین مریم حسین‌زاده، همسر محمد مختاری، را دوره کردند و ضمن تهدید او به بازداشت، مانع پیاده شدن او از ماشین شدند. با رسیدن هر گروه، مأموران امنیتی آنها را دوره و تهدید به برخورد و توقیف ماشین می‌کردند. این شرایط با عکسبرداری از پلاک ماشین‌های حاضران و تهدید آنها به ضرب و شتم ادامه یافت و سرانجام به متفرق کردن کامل جمعیت انجامید.
۲۶ سال پس از قتل محمد مختاری و محمدجعفر پوینده، صف‌کشی حکومت در مقابل اعضای کانون نویسندگان ایران و سایر دادخواهان همچنان ادامه دارد.
نیروهای امنیتی، امسال هیچ ابایی از صف‌آرایی در خیابان و نمایش قدرت سرکوب نداشتند. انبوه نیروهایشان در کمین هر فردی بود که قصد شرکت در مراسم سالگرد محمد مختاری و محمدجعفر پوینده را داشت. امسال بار دیگر حاکمیت نشان داد که هرجا سخن از دادخواهی باشد، عمله اکره‌ی امنیتی‌اش را بسیج می‌کند. حضور هرساله‌ی اعضای کانون نویسندگان ایران، مردم آزاده و سایر دادخواهان بر مزار دو جانباخته‌ی راه آزادی بیان، پاسداشت آرمان‌ها آزادی‌خواهانه است.
*بە یاد دختران شین‌آباد
ساعت هشت صبح روز چهارشنبە ۱۵ آذر ۱۳۹۱ در آتش‌سوزی مدرسه دخترانه‌ی روستای شین‌آباد (شیناوێ) پیرانشهر از ٣٧نفر دانش‌آموز، ٢٩ نفر دچار سوختگی شدند و متاسفانە دو نفر از آنان فوت کردند. یادکردن از این روز برای یادآوری دانش‌آموزان جان‌باخته و آسیب‌دیده در آتش‌سوزی‌های مدارس است که پیش و پس از شین‌آباد نیز بارها تکرار شد (در ۲۴ دی‌ماه ۱۳۸۳ در مدرسه روستای سفیلان شهرستان لردگان به دلیل آتش گرفتن بخاری نفتی ۱۳ دانش‌آموز دختر و پسر فوت کردند. درسال ٨٥ در درودزن شهرستان مرودشت ٨ دانش‌آموز در شعله های آتش سوختند و در سال ٩٧ در مدرسه ابتدایی اسوه حسنه زاهدان بار دیگر بە دلیل استفاده از بخاری نفت‌سوز در کلاس سه دانش آموز بر اثر شدت سوختگی فوت کردند.)
دخترانی که با هزاران امید وارد خانه دوم خود شدند تا در آن رشد کنند و بە آموختن و شادمانی بپردازند کلاس درس بە جغرافیایی برای سوختن جسم و آمال و آرزوهایشان بدل شد و متاسفانە بە دلیل بی‌کفایتی مسولان وقت (و بعدی) وزارت آموزش و پرورش و وزارت بهداشت، خدمات درمانی و حمایتی درست و بە موقع در اختیار این دختران معصوم قرار نگرفت و آنها اکنون در بزرگسالی با مشکلات فراوان دست‌وپنجە نرم می‌کنند.
انجمن صنفی معلمان کوردستان ضمن همدردی مجدد با دختران شین‌آباد و خانوادە آنها از مسولان استانی و کشوری می‌خواهد با مسئولیت‌پذیری بیشتری بە این مسئلە ورود کنند و زمینە تکمیل فرایند درمان، ادامە تحصیل و استخدام آنها را فراهم کنند. از مسولان آموزش و پرورش هم می‌خواهیم بە جای تکیە بە حمایت خیرین و شهریەهای غیرقانونی کە از خانوادەها می‌ستاند تمام توان قانونی و گفتمانی خود را برای ستاندن بودجە کافی از دولت بەکار گیرد تا ضمن کیفیت‌بخشی بە آموزش، نسبت بە بازسازی، مقاوم‌سازی و تجهیز مدارس اقدام کند تا دیگر شاهد حوادثی نظیر آتش‌سوزی، ریزش سقف، ترکیدگی و افتادن دیوار مدارس و… نباشیم.
انجمن صنفی معلمان کوردستان (سنندج، سقز و زیویه، مریوان و سروآباد)
١٦ آذرماه ١٤٠٣
*بازداشت و بی‌خبری از سرنوشت حمید عزیزی، معلم اهل کامیاران
براساس گزارش‌های منابع محلی و حقوق بشری، حمید عزیزی، شهروند کُرد و از معلمان اداره آموزش و پرورش کامیاران، پس از احضار به حراست این اداره بازداشت و به مکانی نامعلوم منتقل شده است.
با گذشت چهار روز از بازداشت او، همچنان هیچ اطلاعی از وضعیت و محل نگهداری وی در دست نیست. این بی‌خبری نگرانی‌های جدی خانواده و همکاران او را درباره سرنوشت، سلامتی و حقوق قانونی‌اش به دنبال داشته است.
تا این لحظه، مقامات مسئول هیچ توضیحی در خصوص دلایل بازداشت و وضعیت حمید عزیزی ارائه نکرده‌اند.
شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران با ابراز نگرانی از وضعیت این معلم، خواستار آزادی فوری وی و دیگر فعالان بازداشت‌شده شده است.
*زنده زنده سوختن یک کارگرجوان کارگاه مبل سازی تهران براثر آتش سوزی و مصدومیت یک کارگر میانسال
ر.زجمعه 16 آذر،براثر آتش سوزی یک کارگاه مبل سازی واقع در شهرک احمدیه پاسگاه نعمت آباد تهران یک کارگر جوان تبعه افعاتستان زنده زنده سوخت ویک کارگر میانسال هم مصدوم وبه بیمارستان منتقل شد.
akhbarkargari2468@gmail.com
