«سازمان مجاهدین خلق و سامان سیاست در ایران»

تا نیم دهه پیش، دالهای شناسنامهدار لیبرالیسمْ در میانِ اپوزیسیونِ خواستار از میان رفتن شکاف جمهوری اسالمی ایران )ج.ا.ا( و امپریالیسم ایاالت متحده هنوز سست نگشته بودند؛ دالهایی از قبیل لیبرالدموکراسی، آزادی بیان، حقوق بشر و سبککارهای در همتنیده با این دالها همچون رژیمچنجِ خشونتپرهیزِ جنبشسبزی و استحالهگرایی دوم خردادی. بروز این وضعیت چه در منظومهی اپوزیسون خارجی و چه برای نیروهای سیاسی بورژوایی در داخلْ تلقی غالبی از مجاهدین را شکل میداد که بنابر آن، صیرورت این سازمان بهسان استحالهی نهضتهای انقالبی قرون وسطی بود و همچون ابتذالی که این نهضتها با فاصله گرفتن از صدر مبارزاتی خود بدان دچار شده بودند؛ 

کتاب در فرمت پی دی اف