به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از رکنا، یک مرد در تبریز که فرزند نوجوان ترنس خود را به قتل رسانده بود، از مجازات جدی در امان ماند. این مرد در بهمن ماه سال گذشته پسر ۱۷ ساله خود را که از افراد کوئیر (LGBTQ) بود را به دلیل آرایش کردن، به قتل رساند.
پدر قاتل پس از بازداشت گفته: «معتاد بوده و به وضعیتی ناجور فرزند خود را در خیابانها پیدا کرده است و او را به پزشک معرفی کرده و قرار بوده با گفتار درمانی روانی وی را درمان کند و برادرش را مجبور به کارهای غیراخلاقی کرده است!»
در تمام گفتههای قاتل مواردی مشاهده میکنیم که همگی نشان از تفکری میدهد که چهار دهه یا میشود با دقت گفت بیش از یک قرن است که در ایران گسترش یافته است اما جمهوری اسلامی ایران باعث گسترش بیش از پیش این گفتمان شده است!
در جمهوری اسلامی سزای معتاد مرگ است از همین رو پدری فرزند معتاد خود را به قتل برساند از بازخواست مبرا است چرا که در قوانین جمهوری اسلامی ایران یک متحجر را حذف کرده است! معتادان از نگاه سران جمهوری اسلامی ایران متحجر هستند و باید پاکسازی شوند! همان نگاهی که آلمان نازی به معلولان داشت! در ایران تحت حاکمیت ملاها معتادان که بیمار هستند باید از بین بروند و اگر کوئیر باشند توجیه قانع کننده برای حذف آنان است! بیدلیل نیست که باید رژیم جمهوری اسلامی ایران را ادامه دهنده رژیم آلمان نازی باید دانست و از آن باید با فاشیسم مذهبی نام برد که جایگزین فاشیسم هیتلری و حزب ناسیونال سوسیالیست کارگران آلمان (رژیم نازی آلمان) در قرن ۲۱ است.
همچنین در قوانین جمهوری اسلامی، پدر به عنوان “اولیای دم” در صورت قتل و یا مشارکت در قتل فرزند از مجازات جدی در امان می ماند. موضوعی که همواره مورد انتقاد بسیاری از منتقدین قوانین رایج در کشور بوده است. در برخی موارد پدران، پس از بررسی این موضوع که پدر به دلیل قتل فرزند از مجازات سنگین در امان است، دست به قتل زدهاند! در واقع رژیم ایران در چهار دهه گذشته دست باز را به پدرسالاران داده تا علیه جامعه الجیبیتی و زنان دست به هر جنایتی بزنند!
اما این نخستین قتل نبوده و نیست! در روز ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ برادر نانتی و پسر عموهای، علیرضا فاضلی منفرد همجنسگرای اهوازی را به ربودند و جسد او یک روز بعد یعنی چهارشنبه ۱۵ اردیبهشت در نخلستانی در اهواز پیدا شد! بنابر گزارشات علیرضا معافیت سربازی بر اساس گرایش جنسی را گرفته بود و قصد داشت به ترکیه برود و با پارتنر خود «عقیل (خلیل) عبیات» زندگی کند که برادران ناتنی او متوجه گرایش جنسی او میشوند و او را به قتل میرسانند!
البته دایره قتل افراد الجیبیتی تنها به این موارد خلاصه نمیشود بلکه به تاریخ چهار دهه موجود جمهوری اسلامی ایران بازمیگردد و حتی دستگاه کشتار حکومت نیز همراه با تعصب اجتماعی هم گریبان جامعه الجیبیتی را گرفته است!
برای مثال پیشکو زندی فعال الجیبیتی کورد از حمله به جشن همجنسگرایان در کوردستان و کرمانشاه میگوید که همجنسگرایان را بازداشت کرده و به خارج از شهر برده و برهنه کردند و شکنجه روانی دادند که موجب به خودکشی برگزار کنندگان این جشن همجنسگرایان شد! علاوه بر این دادگاه امنیت هامبورگ آلمان در سال ۲۰۱۸ نیز اعلام کرد که رژیم ایران مخفیانه بیش از ۲۵۰ همجنسگرا را اعدام کرده است! همچنین مینا احدی فعال مطرح مارکسیست و اکس-مسلم (مسلمانان از دین خارج شده) در مراسم رژه افتخار شهر کلن آلمان در سال ۲۰۱۸ از اعدام بیش از ۶۰۰۰ همجنسگرا خبر داد که نام ۴۰۰۰ تن آنها مشخص شده است! که در این بخش به چند مورد آشکار از حکم اعدام برای همجنسگرایان در ایران تحت حاکمیت رژیم ولایتفقیه اشاره خواهم کرد….
سازمان دیدهبان حقوقبشر در گزارشی در تاریخ ۲۱ نوامبر ۲۰۰۵ میلادی، از اعدام دو مرد بهاتهام همجنسگرایی خبر داد، روز یکشنبه ۱۳ نوامبر۲۰۰۵ دولت ایران، دو مرد به نامهای «مختار-ن» ۲۴ ساله و «علی-الف» ۲۵ ساله را، در میدان شهید باهنر شهر گرگان در ملاءعام به دار آویخته است. براساس گزارشهای منتشر شده، دولت ایران این دو تن را به جرم «لواط» اعدام کرده بود.
سال ۱۳۹۲ نیز مدیر روابط عمومی دادگستری گیلان از اعدام دو مرد ۲۸ ساله و ۳۰ ساله در زندان مرکزی رشت خبر داد. وی جرم این دو فرد را اعمال خلاف شرع اعلام کرد، اما منابع خبری دیگر، علت اعدام این دو مرد جوان را داشتن رابطه با هم و همجنسگرا بودن آنان اعلام کرده بودند.
یکی از روایتهای دردناک و بیشتر شنیده شده اما مربوط به «محمود عسکری» و «ایاز مرهونی» است، که در ساعت ۱۰ صبح سهشنبه ۲۸تیر۱۳۸۴ در شهر مشهد پیش از سفر علی خامنهای به مشهد به عنوان پیشکشی به او به دار آویخته شدند. اتهامات این دو فرد آنطور که در خبرها آمده است، شرب خمر، تهدید با چاقو و شمشیر، سرقت، اخلال در نظم عمومی و لواط به عنف اعلام کرد.
خبر اعدام محمود و ایاز به یک خبر مهم در تمام رسانههای جهان بدل شد. خبر سر راست بود، دو نوجوان همجنسگرای عاشق، سر به باد دادند، چون عشقشان در ایران ممنوع شمرده میشود. فشارهای زیادی بر دولت ایران بود. چیزی نگذشت که داستانهایی در رسانههای ایران مبنیبر تجاوز ایاز و محمود به یک کودک ۱۳ ساله منتشر شد! آنها برای منحرف کردن افکار عمومی و پوشاندن حقیقت در جوامع بینالمللی از یک طرف، و برای اجرای حکمهای خود بهمنظور حفظ جلوه داخلی، معمولا چندین جرم را با هم یکی و به افراد میچسبانند تا راحت تر بتوانند اذهان عمومی را قانع معدوم کردنشان بکنند! امری که عزم رژیم ایران برای پوشاندن این حکم اعدام را نشان میدهد!
رژیم ایران همیشه اتهاماتی مانند لواط و یا لواط به عنف که معمولا برای همجنسگرایان عنوان میشود، در کنار بزهکاریهای دیگری از جمله آدمربایی، سرقت، اراذل و اوباش و غیره بهکار میبرد. ماکوان مولودزاده، جوان ۲۰ ساله در سحرگاه روز ۱۴آذر۱۳۸۶، بدون حضور خانواده و وکیلش و حتی شاکیان پرونده، در زندان کرمانشاه اعدام شد. اتهام او، انجام عمل لواط با توسل به زور بود. اتهامی که به گفته «سعید اقبالی» وکیل وی، هیچگاه ثابت نشد. قضات دادگاه صادرکننده رای، بههیچوجه در خصوص انجام عمل، نوع عمل و در واقع اینکه آیا این عمل اصولا صورت گرفته یا نه، هیچ تحقیقی نکردند. او تنها در طی مراحل بازجویی يک بار اعتراف کرده بود که در سن ۱۳ سالگی با پسر نوجوان دیگری، رابطه جنسی داشته است و قضات با استناد به همين اعتراف، حکم اعدام را صادر و اجرا کردند.
سحرگاه چهارشنبه ۸ تیر ۱۴۰۱، خبرگزاری «هرانا»، از اجرای حکم اعدام ۱۰ زندانی در زندان «رجایی شهر» کرج خبر داد. از میان این ۱۰ تن، یک نفر بابت اتهام «لواط به عنف» به اعدام محکوم شده بودند. سناریوی همیشگی جمهوری اسلامی ایران برای فرار از فشارهای بینالمللی، که اغلب حکم اعدام افراد به جرم «رابطه با همجنس» را در قالب «تجاوز» و «لواط به عنف» عنوان میکند.
از دیگر احکام اعدامی که برای اعضای جامعه الجیبیتی+ صادر شد، حکم اعدام «زهرا صدیقی همدانی» معروف به «ساره» و «الهام چوبدار» بود. خوشبختانه در آستانه نوروز ۱۴۰۲ با تلاش تمامی فعالین و کنشگران رنگینکمانی و سازمانهای حقوقبشری، این حکم لغو و این دو تن از اعضای جامعه رنگینکمانی به قید وثیقه آزاد شدند. پیشتر نیز رضوانه محمدی فعال برابری جنسیتی نیز به دلیل حمایت از جامعه الجیبیتی+ به پنج سال زندان محکوم شد! همچنین هستی سفری ترنس زندانی به دلیل مصاحبه با مسیح علینژاد فعال مدنی و روزنامهنگار که در رادیو فردا، بخش ایران، رادیو اروپای آزاد منتشر شد هم در بخش ۲۴۰ زندان اوین که بخش همجنسگرایان و ترنسها در زندان اوین است به دلیل تجاوز یک سرباز به ایدز مبتلا شد!
این موارد تنها چند نمونه از ظلم و احکام غیر انسانیای است که جامعه الجیبیتی+، تحت حاکمیت جمهوری اسلامی آنها را زندگی میکنند! علاوه بر این رژیم ایران با گسترش گفتمان هموفوبیک در بالا به آن اشاره کردم به وضوح در گسترش خشونت اجتماعی علیه افراد الجیبیتی+ در ایران میشود! و چه بسیار هستند این اعدام و قتلهایی که در خفا انجام میشود و هیچگاه از آن مطلع نخواهیم شد!
از همین رو ضمن گرامیداشت یاد پارسا ترنسجندر تبریزی و تاکید بر دادخواهی عادلانه برای او و اشد مجازات برای پدر قاتل (حکمی غیر از اعدام، چرا که اعدام قتل عمد دولتی است و خود مروج خشونت میشود) باید اعلام کرد برای حذف هموفوبیا و این که اعضای جامعه الجیبیتی+ کرامت خود را به دست بیاورند و حقوقی برابر با دیگران داشته باشند و دیگر شهروند درجه چندم نباشند باید تمام تلاش خود را انجام داد و متحدانه فعالیت کرد!
همچنین تمام افراد و نیروهایی ادعا دموکراسی، آزادی و حقوقبشر دارند را باید فراخواند که از حقوق جامعه الجیبیتی+ حمایت کنند و در این راستا تمام تلاش خود را انجام دهند چرا که با حذف و انکار جامعه الجیبیتی+ در واقع نشان میدهند نه به آزادی، نه دموکراسی و نه حقوقبشر، نه تنها باوری ندارند بلکه از آن تنها در جهت فریب جامعه برای مقاصد سیاسی خود استفاده میکنند!
همچنین باید گفت اگر آزادی زنان به معنی آزادی جامعه است نباید فراموش کرد که آزادی همجنسگرایان و جامعه الجیبیتی+ نیز بخشی جدانشدنی از آزادی جامعه از تعصب، استثمار، مردسالاری و جنسیتزدگی است که باید متحدانه و سازمانیافته برای آن تلاش کرد.
✍ووکاشین پاکروان
🔹فعال اکو-سوسیالیست (تروتسکیست)
🔹فعال حقوق جامعه الجیبیتی+