در فاصله ی یک ماه، ایرانی ها دو «نه» ِ محکم و مقتدرانه به رژیم ِ جنایت پیشه دادند که می توان آن را یک رفراندوم هم تلقی نمود. «نه» ِ نخست را در یازدهم ِ اسفند و انتخابات اش به کلییت آن دادند که بیش از 65 در صد ِواجدان ِشرایط درانتخابات ِرژیم شرکت نکردند. آنهایی هم که به هردلیلی شرکت کردند،اغلب ِشان رای باطل شده دادند. یعنی درواقع آنها هم «نه» ِخود را مستقیمن و کتبن به صندوق ِ رای گیری انداختند، که علنی تر و گویاتر از رای ِ ننوشته و نداده بود. حکومت هنوزاز شوک ِ«نه » ِ یازدهم ِاسفند در نیامده، که تو دهنی « نه» ِ دوم را در سیزده به در خورد. این نه، شاید بدتر و کوبنده تراز نه ِاول هم باشد. زیرا که: سیزده به در ِ امسال مصادف بود با 21 رمضان و عزاداری ِ امام ِ اول ِ شیعیان. رژیم گمان نمی کرد که ایرانی ها دیگر آن تعصب ِ دینی – اسلامی ِ حتا دو- سه سال ِ قبل را نداشته باشند و ازاین روانتظار داشت که به احترام ِ عزا، به گشت و گذار و تفریح ِ سیزده به در نروند و بدتر از آن در ملاء عام روزه خواری نکنند. این، بدبیاری ِ رژیم بود که دو اتفاق ِ مهم ِ ناهمخوان، که یکی از نظر ِ رژیم و دیگری از نظر ِ مردم مهم اند،همزمان شود که چنین هم شد. بر خلاف تصور و انتظار ِحکومتیان،مردم این روزراهمچون یازدهم ِ اسفند به روز ِ« رفراندوم ِ خود» تبدیل کردند، و در پارک ها و هرکجا که تجمعی برای گذراندن ِ سیزده به در صورت گرفت، « نه» ِمحکم ِ خود را به سبد ِ حاکمییت انداختند. به عنوان ِ نمونه، درکرج علاوه برچندین پارک ِ عمومی ِ بزرگ، گردشگاه ِ بزرگی هست به نام ِ« دهکده ی گردشگری».این گردشگاه ،روزهای جمعه و تعطیلی ها محل ِ تفریح و خوش گذرانی ِ کرجی ها و حتا تهرانی هاست و با توجه به فاصله ای که از مرکز ِ شهر دارد، مردم و به خصوص جوان ها آزادانه عمل می کنند. دختران و پسران ِ جوان یا همان دهه ی هشتادی های به شدت استبدادستیز و اسلام ستیز بدون ِ رعایت ِ « شئون ِ اسلامی » و محظورات ِ تحمیلی ِ رژیم آنجا آزادانه به تفریح و خوشگذرانی ِ سالم ِ متناسب با سن و سال ِ شان می پردازند. یعنی به بیان ِ صریح تر،موزیک باصدای بلند پخش می کنند ومی رقصند و عشق بازی می کنند. امروز، روز ِ سیزده به در، با آنکه روز ِ عزای رژیم بود و «آخوندهای مرجع ِ تقلید» ازمردم خواسته بودند این روز را به احترام ِ امام ِاول در خانه بمانند و بیرون نروند، اما مردم با بی اعتنایی ِ کامل به این درخواست، اتفاقن جمعییتی به مراتب بیش از دیگرروزهای تعطیل،هم در پارک ها و هم به ویژه در دهکده ی گردشگری حضور یافته و هم جشن گرفتند و رقصیدند و هم جلوی چشم ِماموران ِ انتظامی روزه خواری کردند. جمعییت آنقدر زیاد بود که ماموران نتوانند به کسی تعرض نمایند.
سیزده به در ِ امسال، یک روز ِ به یاد ماندنی در تاریخ ِایران،و تاریخ ِ اسلام در ایران،و موجودییت ِ حکومت ِ نکبت بار ِ اسلامی است. با این سیزده به در و « نه» دومی که شهروندان ِایرانی به حکومت دادند، شک نداشته باشید که این رژیم قادر نخواهد بود تا پایان ِسال به حاکمییت سرکوبگرانه و جنایت کارانه اش ادامه دهد.
