– بازهم بستن کارت تردد تعدادی از کارگران حق طلب گروه ملی صنعتی فولاد ایران
– تجمع اعتراضی اهالی روستاهای بهرام آباد و متاع جیرفت نسبت به آغاز به کار معدن مس قلعه ریگ
– فراخوان نمایشگاه رسانه‌ها ویژه ناشنوایان
– نگرانی دانشجویان از وضعیت آرمیتا پاویر فعال دانشجویی دانشگاه مدنی آذربایجان
– ابراز نگرانی شدید سندیکای کارگران شرکت واحد از تشدید بیماری گوارش داود رضوی در زندان
– مبارزات مداوم كارگران كشاورزى هند عليه شرايط كار مرگبار و سياست هاى نو ليبرال نارندرا مودى
*******
*بازهم بستن کارت تردد تعدادی از کارگران حق طلب گروه ملی صنعتی فولاد ایران
کارگران گروه ملی فولاد:
بستن کارتهای تردد کارگران که تنها جرمشان اعتراض به نحوه ی اجرای ناقص و ناعادلانه طرح طبقه بندیی مشاغل است از لحاظ قانونی در نوع خودش یک تخلف است وبیشتر شبیه یک شوخی می باشد . متاسفانه باید بگوییم که شاهکار قرن را جناب نجفی انجام دادتا حق قانونی وشرعی کارگران که همان بک پی می باشد را در مقابل هیچ اهدا کرد! به چه کسانی؟به کسانی که پا روی حلقوم حق کارگر میگذارند و نه تنها مانع بلکه آن را به راحتی هرچه تمام تر قطع ونابود میکنند و کارگر را با اینکه از حق بک پی خود گذشته و اهدا کرده اخراج هم میکنندکه چرا به نوع اجرا اعتراض میکنی؟شوخی نیست اقای نجفی؟ببین در این مرحله چه کردی و چه گندی به حقوق کارگران زدی که حالا باید کارگرانی که تورا بعنوان نماینده روزی انتخاب کردند تلاش کنند گندی را که زدی را بتوانند پاک کنند.
باید این جمله تاریخی را با آب طلا بر سر در جهان بنویسند که همیشه خائنین هستند که نتیجه جنگها را مشخص و معین میکنند . کارت بستن و اخراج همکاران خود را بر نمی تابیم و هشدار می دهیم که هرچه زودتر کارت همکاران باز شود و بیش از آن ما را عصیانی تر نکنید.
*تجمع اعتراضی اهالی روستاهای بهرام آباد و متاع جیرفت نسبت به آغاز به کار معدن مس قلعه ریگ
روز چهارشنبه 25 بهمن،جمعی از هالی روستاهای بهرام آباد و متاع جیرفت دراستان کرمان برای اعتراض به آغاز به کار معدن مس قلعه ریگ در منطقه دست به تجمع زدند.
به گزارش یک منبع خبری محلی، این اعتراض به دلیل تخریب محیط زیست و مصادره زمین های مردم بلوچ در این منطقه شکل گرفته است.
اهالی این منطقه می گویند که مسئولان در حال تخریب محیط زیست، بی توجه به دام و زمین های کشاورزی و مسکونی متعلق به مردم، مصادره زمین ها برای پیشبرد اهداف استخراجی معدن و عدم بکارگیری جوانان بومی و عدم مشخص کردن درآمد معدن برای شهروندان این منطقه هستند.
*فراخوان نمایشگاه رسانه‌ها ویژه ناشنوایان
فراخوان «نمایشگاه رسانه‌ها» آخرین فرصت مطالبه‌گری افراد دارای معلولیت در سال ۱۴۰۲ برای رساندن صدایشان به سطح جامعه از طریق رسانه‌هاست.
وعده ما یکشنبه ۲۹ بهمن ساعت ۱۰ مصلای تهران ورودی شماره ۱ شبستان
مکان؛ خیابان دکتر بهشتی، روبروی خیابان میرعماد، مصلای تهران
با حضورمان رسانه‌های کشور را غافلگیر کنیم
*نگرانی دانشجویان از وضعیت آرمیتا پاویر فعال دانشجویی دانشگاه مدنی آذربایجان
روز گذشته در پی ادامه اعتصاب غذای آرمیتا پاویر برای اعتراض به وضعیت خود در زندان تبریز گروهی از دانشجویان در حمایت از او نامه‌ای را منتشر کردند.
متن این نامه به شرح ذیل است:
اکنون یک سال و نیم از آن روز گرم تابستان در ۲۵ شهریور ماه ۱۴۰۱ که خون پاک مهسا باعث جوش و خروش میان مردم شد می‌گذرد؛ بیش از یک سال است که دانشگاه در خط اول مبارزه با ارتجاع و استبداد جمهوری اسلامی با وجود تمام سرکوب‌ها و تهدیدها و تحدیدها به مسیر خود ادامه می‌دهد و همین مقاومت باعث شده تا نهادهای امنیتی خارج از دانشگاه‌ها عزم خود را برای تهی کردن هر چه بیشتر دانشگاه‌ها از دانشجویان شریف و آزاده و آگاه جزم کنند.
یک سال و نیم است که دانشجویان زیادی در ایران طعم زندان و تعلیق و اخراج و انواع محرومیت‌ها را چشیده‌اند و این روال همچنان ادامه دارد.
خبری که این روزها نه تنها جامعه دانشجویی بلکه ایران را متاثر کرده مربوط به یکی از همان دانشجویان شریفی است که به رسم شرافت و نوع‌دوستی نتوانست در برابر قتل حکومتی مهسا امینی سکوت کند و از همان روزهای ابتدایی خیزش در دانشگاه مدنی تبریز همگام با دیگر دانشجویان این سرزمین صدای اعتراض خود را به گوش رساند؛ آرمیتا پاویر دانشجوی شجاع و مبارزی است که در این مدت به انحای مختلف مورد آزار و اذیت قرار گرفته است: بازداشت همراه با خشونت در آبان ماه ۱۴۰۱ در نزدیکی دانشگاه که ۴۰ روز به طول انجامید؛ بازداشت مجدد در تیر ماه ۱۴۰۲ و نهایتا بازداشت در شهریور ۱۴۰۲ و انتقال او به زندان مرکزی تبریز که از آن زمان تا کنون همچنان زندانی است و در یکی از بیدادگاه‌های جمهوری اسلامی به دلیل دفاع از حقانیت و انسانیت به دو سال حبس محکوم شد، این تنها بخشی از آزارهای صورت گرفته در قبال او است.
آرمیتا پاویر در طول دوران بازداشت چندین بار به دلیل رفتار غیرقانونی مسئولان زندان و شرایط سختی که بر او تحمیل شده بود دست به اعتصاب غذا زد و اکنون نیز بیش از دو هفته است که چنان عرصه را بر خود تنگ دیده که تصمیم گرفته دست از جان عزیز و باارزشش بشوید و با زندگی خود به جنگ آن نامروتان برود، آرمیتا بیش از دو هفته است که لب به غذا نزده و در برابر فشارها برای شکستن اعتصاب غذایش گفته است: «بیمارستان نمی‌روم و به هزار و یک دلیل اعتصابم را نخواهم شکست. تحت هیچ شرایطی گردن خم نخواهم کرد و برای مردن هم آماده‌ام. »
در برابر پافشاری آرمیتا برای ادامه اعتصاب غذایش مسئولان زندان او را تهدید کرده‌اند که به بیمارستان روانی منتقلش خواهند کرد؛ مجنون‌سازی رویه‌ای است که جمهوری اسلامی سال‌هاست از آن برای پرونده‌سازی علیه زندانیان سیاسی استفاده می‌کند و گویا این بار قصد کرده اراده و جسارت آرمیتا را با این تهدید در هم شکند.
ما جمعی از دانشجویان محروم از تحصیل در دانشگاه‌‌های سراسر ایران که خود مورد ظلم این حکومت قرار گرفته‌ایم، هشدار می‌دهیم که ادامه‌ی سرکوب و فشار بر دانشجویان و علی‌الخصوص آرمیتا پاویر میتواند منجر به نتایج زیان‌باری شود که دود آن بیش از هر کسی به چشم نظام خواهد رفت، ما توصیه می‌کنیم که مسئولان قضایی در تبریز چشمان خود را باز کرده و پیش از آنکه دیر شود به خواسته‌های به حق و قانونی آرمیتا پاویر که همان دادرسی عادلانه و منصفانه است جامه‌ی عمل بپوشانند و حق آزادی را که از او سلب شده به او بازگردانند.
برگرفته از کانال شوراهای صنفی دانشجویان کشور
*ابراز نگرانی شدید سندیکای کارگران شرکت واحد از تشدید بیماری گوارش داود رضوی در زندان
با وجود گذشت بیش از پانصد روز از زندان داود رضوی، محبوس در زندان اوین، و علیرغم پیگیری های پزشکی در زندان و انجام آندوسکوپی از معده و تشخیص ورم معده از سوی پزشکان بیمارستان طالقانی، متاسفانه به دلیل عدم ادامه درمان پزشکی و عدم وجود شرایط پرهیز کامل تغدیه در زندان، بیماری گوارش این کارگر زندانی مجددا تشدید گردیده و مشکلات جسمانی جدی برای ایشان بوجود آورده است، بطوریکه فشار درد معده مرتبا به قلب این فعال سندیکایی فشار میآورد و این کارگر ۶۳ ساله زندانی بعد از هر وعده غذایی مرتبا در رنج و عذاب میباشد.
با توجه به شرایط حاد بیماری آقای رضوی در زندان، بی توجهی به درمان این کارگر زندانی میتواند خطرات جبران ناپذیری برای ایشان داشته باشد که هرگونه مسئولیت و عواقب ناشی از بی توجهی پزشکی برای زندانی متوجه زندانبان و قوه قضائیه میباشد.
کارگر زندانی آزاد باید گردد
سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
۲۷ بهمن ۱۴۰۲
*مبارزات مداوم كارگران كشاورزى هند عليه شرايط كار مرگبار و سياست هاى نو ليبرال نارندرا مودى
از ماه نوامبر ٢٠٢٠ در اوج واگيرى ويروس كرونا ، موج تازه اى از مبارزات كارگران كشاورزى هند عليه سياست هاى نو ليبرا ل ، دولت راستگراى ناراندرا مودى را به لرزه در آورد . روز پنجشنبه ۲۶ نوامبرسال ٢٠٢٠ ، هند شاهد بزرگترین اعتصاب سازمان‌یافته در تاریخ بشر بود. در اين روز ۲۵۰میلیون کارگر و کشاورز به همراه متحدان خود در میان دانشجویان، فمینیست‌ها و سوسياليست ها ، در اعتصاب سراسری عليه سه ” قانون اصلاحى ” تعديل ساختارى كه باعث لايه لإيه شدن كارگران كشاورزى و پرتاب آنها به بخش هاى غير رسمى و موقتى سازى نيروى كار مى شود و عليه شرکت هاى بزرگ كشاورزى شركت کردند.
اعتصاب توسط ائتلافی از جنبش‌های کارگران و کشاورزان ، با ۱۰ کنفدراسیون متشکل از بیش از ۲۰۰ گروه کشاورز در سراسر هند، سازمان یافته است. گروه‌های حقوق زنان، اتحادیه‌های دانشجویی و سازمان‌های مختلف جامعه مدنی نیز در اعتصاب شرکت کردند. اعتصاب هم چنین مورد حمایت احزاب چپ و گروه‌های مخالف دولت قرار گرفته است.
برخی از خواسته‌های اصلیِ مندرج در منشور ۱۲ ماده‌ای ارائه شده توسط برگزارکنندگان، شامل لغو مجموعه‌ای از قوانینی است که اخیراً توسط دولت مودی تصویب شده و لغو حمایت‌های اساسی از کارگران و قیمت‌های محصولات کشاورزی، بازگشت سیاست‌های عدم سرمایه گذاری دولتی، اجرای طرح‌های رفاهی برای کارگران روستایی و گسترش سیاست‌های رفاهی برای کمک به توده‌های آسیب‌دیده از عواقب اقتصادی پاندمی كوويد ۱۹ بود.
پس از يك سال مبارزه خستگى ناپذير كشاورزان كه برخوردار از حمايت اتحاديه ها و نهادهاى غير دولتى و مدنى و زنان بودند توانستند كه دولت راستگرا نارندرا مودى را به عقب نشينى وادار كنند و مودى حاضر شد كه قوانين ضد كارگران كشاورزى را در نوامبر ٢٠٢١ پس بگيرد.
اما در سال جارى ، ٢٠٢٣ با بالا رفتن تورم و گرانى و افزايش هزينه توليد و افزايش قيمت انرژى و فشار روز افزون و گسترده بر كشاورزان ، كارگران كشاورزى بار ديگر در هفته گذشته اعلام تظاهرات و راهپيمايى به طرف دهلى را تدارك ديدند. اين تظاهرات در زمانى برگزار مى شود كه در ماه آوريل ٢٠٢٤ انتخابات نخست وزيرى هند در پيش است و نخست وزير مودى بر اى بقاى خود در پست نخست وزيرى مجبور است كه سياست. ملايمترى را در ارتباط با كشاورزان معترض در پيش بگيرد. تظاهرات اخير دقيقا در ادامه اعتراضات سال هاى ٢٠٢٠ و ٢٠٢١ است كه سياست هاى راستروانه و نوليبرالى دولت مودى و كمپانى هاى بزرگ كشاورزى را هدف قرار داده است .
در دو دهه گذشته ، قبل از موج اعتراضات گسترده كشاورزان در سال ٢٠٢٠ و قبل از معرفى سياست هاى اقتصادى نو ليبرا ل توسط دولت راستگرا مودى ، در مجموع فشار هاى كمر شكن اقتصادى بر كارگران كشاورزى و خانواده هاى آنان به حدى بوده است كه كارگران كشاورزى و كشاورزان خرده پا در سال هاى گذشته در مقياس بالايى دست به خودكشى زده اند و به زندگى اسفبار خود پايان داده اند . بنا به گزارش فعالان كارگرى و مطبوعات هند . ” کشاورزان در تعدادی از ایالت‌های هند، به ویژه در جنوب و غرب، به دلیل کاهش قیمت محصولات تولیدی، کاهش محصول، افزایش هزینه‌ها و افزایش قرضه‌ها در معرض بحران زراعتی قرار گرفته اند. این امر باعث شده تا بسیاری از آنها دست به خودکشی بزنند.
طبق آمار منتشر شده توسط “اداره ملی آمار جرایم هند” حدود ۲۵۷ هزار دهقان بین سال های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۰ خود را در این کشور کشته اند.
روزنامه “تایمز هند”، برآورد می‌کند که تنها در ایالت “ماهاراشترا”، هفت دهقان روزانه خود را می‌کشند. بحران زراعتی و خودکشی دهقانان مرد باعث شد تا اعتراضات گسترده‌ای در دهلی نو در اواخر ماه نوامبر ٢٠١٩ راه اندازی شود. بیش از۱۰۰ هزار کشاورز به پایتخت رفتند و خواستار دریافت راه حلی از دولت نخست وزیر نارندرا مودی شدند. رتی بایس، یکی از بنیانگذاران گروه “سواراجیا میترا” در منطقه “ماهاراشترا” که یکی از بالاترین میزان خودکشی کشاورزان در این کشور را دارد، می گوید: «۸۰ درصد کار در مزرعه توسط زنان انجام می‌شود و در عین حال، دولت هند این زنان را به عنوان دهقان به رسمیت نمی‌شناسد».
گروهی از سازمان های غیر دولتی، فعالان و محققان موسوم به “ماکام” در مورد ۵۰۵ خانواده زراعتی تحقیق کرده اند که یکی از اعضای مردشان خودکشی کرده است.
براساس نتایج به دست آمده، دولت و بخش وسیع جامعه، زنان کشاورز را نادیده گرفته اند. سیما کولکارنی مسئول ماموریت ملی ” ماکام” به دویچه وله گفت: «مقام‌ها تنها پس از خودکشی شوهر یک زن دهقان با او صحبت میکنند. آنهم تنها به خاطر تائید خودکشی».
نكته قابل توجه در ارتباط با اعتصابات كارگران كشاورزى و كشاورزان خرده پا كه داراى زمين زراعتى كوچكى هستند اين است كه با شروع اعتصابات و اعتراضات كشاورزان هند ، اكثريت مردم هندى تبار كه در كانادا و استراليا و امريكا و انگلستان به عنوان شهروند اين كشورها زندگى مى كنند به دفاع از مبارزات كشاورزان هند ، در اين كشورها اعتراضات گسترده اى را سازمان دادند و از نهادهاى مدنى و اتحاديه هاى كارگرى و دولت ها و نهادهاى قدرت در اين كشورها خواستند كه از مطالبات حق طلبانه كارگران كشاورزى هند دفاع كنند و همچنين خواستار اين بودند كه اين كشورها دولت راستگراى نارندرا مودى را مجبور كنند كه به مطالبات كشاورزان هند توجه نشان دهد و از اعمال سياست هاى ضد كارگران كشاورزى دست بردارد.
akhbarkargari2468@gmail.com
