یکم: آقای عبدالستاردوشوکی هراز چند گاهی یادش می آید که باید تلویزیون ِ ایران اینترنشنال را که در ایران به عنوان ِ یکی از رسانه های ِخبری ِ قابل ِاعتماد شناخته شده است ومیلیون ها بیننده وشنونده دارد– زیرااکثر ِشهروندان ِایرانی خبرهای این رسانه را چه حضوری و چه ازطریق ِموبایل به همدیگر اطلاع می دهند-، و گوینده گان و مجریان ِ برنامه های اش در لیست ِ ترور ِ رژیم هستند، به باد ِ تهمت و افترا و اهانت بگیرد. من نمی دانم دشمنی ِ دوشوکی با این رسانه ی خبری برای چیست. اما می دانم در غیاب ِ یک رسانه ی قابل ِ اعتماد در خود ِ ایران، ایران اینترنشنال در وهله ی نخست، و بی. بی. سی و وی. او. ای. بافاصله ی زیاد در وهله ی بعد،قابل ِ اعتماد ترین رسانه های خبری ِموجود ِ فارسی زبان هستند. به راستی، آقای دوشوکی!اگرایرانی های فاقد ِرسانه ی خبری ِمعتبر در داخل،خبرهای این رسانه ها را نبینند و نشنوند، به آنها بفرمایید شما کدام رسانه ی فارسی زبان ِ معتبر ِ دیگری را می شناسید و به آنها توصیه می کنید؟ – این سوآل را قبلن هم از شما کرده ام و به آن پاسخ ندادید-. من در اینجا فقط جنبه ی خبری و خبر رسانی را در نظر دارم و نه تحلیل و تفسیر را که ممکن است با نظر وعقیده ی دوشوکی همخوانی نداشته باشد.
دوم: من شخصن،با هرنوع نظرخواهی چه در داخل و چه در خارج در شرایط ِ موجود ِ حاکمییت ِ استبداد و تهدید و ارعاب از سوی رژیم ِ سرکوبگر مخالف هستم و نظرخواهی ِ علنی در مورد ِ این که چه نوع حاکمییت و دولتی مورد تایید ِ شهروندان ِ این جامعه است را به بعد از سرنگونی ِ رژیم مشروط می کنم،اگرچه آنها درتجمعات واعتراضات ِ همیشه گی شان اعلام کرده اند که این رژیم یعنی رژیم ِ اسلامی- استبدادی را نمی خواهند. بسیاری از ایرانی ها به دلیل وجود ِ خفقان و سرکوب ِ جنون آمیز ِ مخالفان توسط ِ رژیم، از اظهار نظر ِ علنی به نظرسنجی ها خود داری می کنند یا پاسخ ِ سر راست نمی دهند.
سوم: دوشوکی، آمار ِ تهیه شده توسط ِ موسسه ی گمان را بهانه ای کرده برای ضدییت با تلویزیون ِ ایران اینترنشنال. او چندی قبل هم به بهانه ای دیگر واینکه ایران اینترنشنال عامل و حقوق بگیر ِ عربستان است تهمت ها به این رسانه زد و خواهان ِ بایکوت ِ آن شد. یعنی دقیقن همان چیزی که رژیم ِ جنایتکار ِ حاکم بر ایران هم خواهان ِ آن است.
چهارم: دوشوکی دربازتاب دادن ِنتیجه ی نظرسنجی ِ گمان تقلب کرده و فقط آن اعداد و ارقامی را ذکر کرده که تایید کننده ی نظرات ِ خودش هستند. برای مثال، درنظرسنجی ِ گمان آمده است که 75 در صد ِ ایرانی ها در رفراندوم به این حکومت نه می گویند که در آمار ِ دوشوکی نیامده است. یا در آمار ِ گمان که ازطریق ِ ایران اینترنشنال پخش شده 77 در صد گفته اند در انتخابات ِ رژیم شرکت نمی کنند و فقط 15 در صد گفته اند رای می دهیم، که هیچکدام در آمار ِ دوشوکی نیست. بسیاری( 8 درصد) هم گفته اند هنوزهیچ تصمیمی نگرفته اند. درآمار ِموسسسه ی گمان 40 در صد خواهان ِ براندازی و 15 درصد نسبت به براندازی بی تفاوت اند. یعنی به عبارت ِ دیگر دوشوکی آن ارقامی را انتخاب کرده که در چارچوب نظر ِ خودش است، و نه در جهت ِ آگاهی رسانی به مخاطبان ِ ایرانی ِ گمان، و این یعنی استبداد ِ رای و نظر. یعنی همان کاری که خمینی در سال 58 کرد و نظر ِ خود را به میلیون ها شرکت کننده در به اصطلاح رفراندوم به آنها تحمیل نمود. افزون بر اینها، عیب و ایراد ِ نظرسنجی ِ موسسه ی گمان چه ربطی به کانال ِ تلویزیونی خبر رسانی ِ ایران اینترنشنال دارد؟
پنجم: بسیار خوب، موسسه ی گمان یک نظرسنجی انجام داده که از نظر ِ من همچنان که بالاتر نوشتم اعتبار ِاستنادی برای هیچ ایرانی یی ندارد. زیرا که تنها در شرایطی می شود به رفراندوم و نظر سنجی و نظرخواهی اعتماد کرد وآن را الگویی برای تعیین ِ نوع ِ حکومت و دولت به شمار آورد که این رژیم ِ سرکوبگر و جاسوس پرور سرنگون شده باشد. آن وقت، آقای دوشوکی تشریف بیاورد ایران و یک موسسه ی نظرسنجی ایجاد کند و از ایرانیان ِ رها شده از استبداد ِ قرون ِ وسطایی در باره ی آنچه نمی خواهند و آنچه می خواهند نظرخواهی کند، و نه آنچه به نظر ِ ایشان خوب است و ایرانی ها فقط همان را باید بخواهند! در ضمن این را هم بگویم که من هنوز پی نبرده ام که آقای دوشوکی چپ است، راست است، سلطنت طلب است یا جمهوری خواه. بنا بر این بهتر است به جای بهانه گیری از کانال های خبر رسان به ترویج ِ نظرات ِ سیاسی و اعتقادی ِ خودشان بپردازد و آزادی ِ عقیده و بیان را به مخاطبان اش بیاموزد.
