داستان ِ آفرینش

داستان ِ آفرینش

خدا مرد را آفرید

به الگوی ِ خداوندی ِ خودش

مقام ِ خدایی

اجازه نمی داد

که زن خدا باشد

نه/ خطا گفتم

مرد خدا را ساخت

به الگوی ِ مردانه گی ِ خودش

غرور ِ مردانه

 اجازه نمی دادش

که خدا زن باشد.

به خدا- مرد ِ آفریده اش

چشم و گوش داد

در حد ِ

بینایی و شنوایی ِ خودش

عقل داد

درحد ِ دانایی ِ خودش

زور داد به او

تا با خدامردان ِ رقیب

زورآزمایی کند.

به او

هفت آسمان بخشید

در فضای محدود ِ بینش و فکرش

عرش و فرش داد

تا

روی آن بلمد و

حکمرانی کند

بر آدم های زمین.

حیف که

خدا- مرد می میرد و

نمی بیند هرگز

خداوندی که ساخت

به الگوی مردانه گی ِ خویش

در هیچستانی دفن می شود

که نمی توان

از هم تشخیص داد

اسکلت های ِ زن و مرد را.

سر تا ته ِ

کهنه کتاب های آفرینش

تکرار ِ

این قصه ی خود ساخته ی

خدا- مردان است.