خبر درگذشت «تری ونبلز» از این جهت باورکردنی نبود که گمان نمیکردیم 80 سالش شده باشد. برای بسیاری از ما هنوز آن مرد فربه با موهای پرپشت و صورت گلانداخته بود که روی نیمکت استرالیا مینشست.
به گزارش ایلنا، خبر درگذشت «تری ونبلز» از این جهت باورکردنی نبود که گمان نمیکردیم 80 سالش شده باشد. برای بسیاری از ما هنوز آن مرد فربه با موهای پرپشت و صورت گلانداخته بود که روی نیمکت استرالیا مینشست. او قبل از اینکه سرمربی استرالیا شود سکاندار بارسلونا و تیم ملی انگلیس هم بود، بعد از استرالیا هم در کریستال پالاس و لیدز مربیگری کرد، حتی 2006 دستیار سرمربی تیم ملی انگلیس هم شد ولی ما هنوز آن قاب قدیمی را در ذهن داشتیم، ونبلز و 80 سالگی؟! روحش در آرامش، جایی در خاطرات خوب فوتبالی ما دارد. از 8 آذر 1376 تا امروز راه درازی آمدهایم. کودکی که آن روز به دنیا آمد امروز شمع 26 سالگیاش را هم فوت کرده اما برای نسل ما همین دیروز بود، همین یک دقیقه پیش بود که ما به خیابان ریختیم، بزرگترین جشن خیابانی را در آغوش هم گرفتیم، هیچ کس غریبه نبود، ما یک ملت بودیم که با تمام قلبمان داشتیم شادمانی میکردیم.
احمدرضا عابدزاده، محمد خاکپور، نعیم سعداوی، افشین پیروانی، مهدی پاشازاده، حمید استیلی، کریم باقری، مهدی مهدویکیا، رضا شاهرودی، خداداد عزیزی، علی دایی، ابراهیم تهامی، علیرضا منصوریان و علیاکبر استاداسدی در آن بازی برای ما به زمین رفتند. اما حتی آنها که روی نیمکت نشستند، حتی جواد خیابانی که آن بازی را جاودانه گزارش کرد هم برای ایران بازی کردند، همه آن روز یک تن شدیم، حتی والدیر ویرا با آن سیگار لای انگشتانش ایرانی شد.